Thea Beckman (1923-2004) was born in Rotterdam. She began writing in 1947, but it was not until her children were grown that she devoted herself to writing full time. Crusade in Jeans was first published in 1973. It became an overnight success, making her one of the most popular authors of juvenile books in the Netherlands. Ms. Beckman is fascinated by history and wrote books about many historical periods.
Okay. Rond pagina 40 is er al een deerne bijkans verkracht, heeft een veedrijver het loodje gelegd met een mes tussen zijn ribben, is dezelfde jongedame uitgehuwelijkt en ligt er een te onthoofden man op het schavot. . . Ik kan me veel van Beckmans boeken herinneren (tot 'Saartje Tadema' ongeveer), maar vooral dat 'Hasse Simonsdochter' mijn ultieme favoriet was: dankzij dat nukkige meisje dat stoer haar huurling huwt, het vleugje romantiek (en seks, kom ik nu achter), maar ook de locaties van het verhaal die bekend terrein voor me zijn. . . Inmiddels vind ik vooral dat voor lezers van nú haar teksten te doorwrocht, traag en belerend zijn. Ik vroeg jullie dan ook of ik me wel aan het herlezen van 'Hasse' zou wagen - dat werd nogal met 'ja, duh' beantwoord. Dus vooruit met de geit dan maar. . . Ben ik meteen blown away, wanneer in bloemrijk taalgebruik wordt uiteengezet waarom de ganse omgeving van Hasse het onnozele verhaal van een buurvrouw klakkeloos voor waarheid aanneemt - namelijk dat Hasse met haar donkere huid en haren een wisselkind uit het riet moet zijn? Neuh. Maar! Intrigeert de sinds haar zesde jaar fiks mishandelde Hasse mij voldoende om althans een beetje in dit verhaal weg te zakken zoals ik deed toen ik een tiener was: mjah. . . Hasse is als Stans in 'IJzerkop': niet buigzaam en eigenwijs genoeg om een verhaal te dragen - ik hield daar blijkbaar al van toen ik een tiener was. Toch prefereer ik nu overduidelijk Stans. Beckman hanteert, ondanks het krachtige vrouwelijk personage een overload aan neerbuigende woorden voor het meisje - wat wellicht meer zegt over de positie van de vrouw in de jaren tachtig dan die in de vijftiende eeuw. . . Het was mezelf een beetje door het vele deerntje, meidje en kindlief heenbijten en behoorlijk wat dialogen en scènes irriteerden me door hun traagheid, herhalingen en belerende toontje. Maar het verhaal van het kloeke meisje dat de hoffelijke huurling redt van de dood maakt het nét goed - dankzij jeugdsentiment, dat wel.
Ah, jeugdnostalgie dit! Ik verslond dit boek als kind meermaals, maar nu was het al heel lang geleden dat ik het nog eens gelezen had. Het verhaal, over de jonge Hasse die Jan van Schaffelaar van het schavot red door met hem te trouwen en zo terechtkomt in zijn huurlingenleger, kende ik nog, maar dat neemt niet weg dat het opnieuw genieten was van dit boek (zo zat ik opnieuw te denken "neen, neen, dat mag niet gebeurd zijn" wanneer het noodlot Hasse en Jan treft). Thea Beckman heeft een heerlijke vertelstijl en doet wat ik zo graag lees: ze vermengt het verzonnen verhaal van Hasse met dat van Jan van Schaffelaar, die echt bestaan heeft. Giet daar nog als achtergrond de handelsstad Kampen met de Kabeljauwse en Hoekse twisten en als personages onder andere schilder Jeroen Bosch bij en je zit goed voor een jeugdboek vol historische feiten verweven in een mooi fictieverhaal.
I absolutely love this book, it was the first historical roman I ever read and after that I fell in love with this genre. The story is set in the middle ages in what is now the Netherlands. It is about Hasse who is bullied by her (poor) family, but marries Jan van Schaffelaar to prevent him getting killed. I'm not telling more to prevent spoilers. I love this book probably so much because of Hasses personality, she just does what she likes and not what everyone else expects her to do.
Ik vind dit echt een geweldig boek, het was de eerste historische roman die ik ooit las en sindsdien heb ik er nog veel meer gelezen. Het verhaal speelt zich af in de middeleeuwen in wat nu Nederland is. Het gaat over Hasse die mishandelt wordt door haar familie, maar later met Jan van Schaffelaar trouwt om te voorkomen dat hij wordt vermoord. Ik vertel niet meer i.v.m. spoilers. Ik vind dit boek waarschijnlijk vooral zo mooi vanwege Hasse's persoonlijkheid. Ze doet gewoon wat ze zelf wil en niet wat iedereen verwacht.
Thea Beckman schrijft de allermooiste jeugdboeken. Of eigenlijk denk ik dat het door de ogen van vandaag vooral young adultboeken zijn. Hasse Simonsdochter is zo'n prachtig boek, waarbij de geschiedenis van Jan van Schaffelaar (ja, die van de kerktoren in Barneveld stapte) centraal staat.
Dat is iets dat Beckman graag doet: wereldgeschiedenis laten zien door de ogen van een opgroeiend kind. In dit geval Hasse, die via omzwervingen onderdeel wordt van de roversbende van Jan van Schaffelaar. En Beckman schrijft ongelooflijk goed: meeslepend, rijk en spannend. Het wordt je zo gemakkelijk gemaakt mee te leven met de kwarkaters, die ook heel veel profiel krijgen en ontzettend geloofwaardig worden uitgewerkt. Het is gewoon een feest om Thea Beckmanboeken te lezen; ook voor volwassenen.
Hasse Simonsdochter is een mooi boek dat de geschiedenislessen van vroeger tot leven brengt door levendige beschrijvingen van Zutphen, Den Bosch, Kampen, Amersfoort en Barneveld. De heersers, de rol van de kerk, de geschiedenis van de klokgieters en dat alles in een meeslepend en prachtig verhaal. Conclusie? Lezen!
Hasse Simonsdochter van Thea Beckman is wederom één van die boeken die ik vroeger nooit gelezen heb en nu dus wel als inhaalslag. Dit boek speelt zich grotendeels af in plaatsen die ik heel goed ken, waaronder Barneveld, want het gaat grotendeels over Jan van Schaffelaar. Hoeveel er daadwerkelijk overeenkomt me de werkelijkheid is voor veel mensen onduidelijk. Of Hasse ooit zelf echt geleefd heeft weet niemand, maar andere personages zijn wel degelijk gebaseerd op echte geschiedenis. Feit is wel dat het een heerlijk boek is om te lezen. De avonturen volgen elkaar vlot op en je leeft erg mee met de hoofdpersonages. De tochten over de Veluwe, de onderlinge strijd tussen steden en de broeiende ontwikkelingen onderling zorgen voor een fijne sfeer in het boek. Ik twijfel sterk tussen 4 en 5 sterren, vanwege de lengte van het boek. Het had hier en daar wat korter en bondiger mogen zijn en vooral de cursus klokkengieten voor beginners, waarbij Thea Beckman het opeens nodig vond om tot in detail het gieten van kerkklokken uit te leggen, had van mij grondig ingekort mogen worden. Toch, voor een jeugdroman doet dit zeker niet onder voor YA boeken van tegenwoordig en vind ik 't zelfs beter geschreven. Een absoluut leesbaar boek voor volwassenen ook. Ik maak er dus toch 5 van. Ben heel blij deze alsnog gelezen te hebben.
Dit is een van mijn favorieten van Thea Beckman, ik heb het boek zo vaak gelezen vroeger. Ik vond het helemaal fantastisch! Het was een super spannend verhaal (voor een jeugdboek dan toch) en af en toe was het ook heel verdrietig. Zoals zo vaak bij Thea Beckman is ook dit verhaal gebaseerd op een échte persoon, Jan van Schaffelaar. Het leest heel prettig en ik kon er geen genoeg van krijgen. Hasse vond ik een leuke hoofdpersoon, ze had een sterke wil maar was zeker ook niet perfect!
‘Op een koude winteravond, toen de gure wind en natte sneeuw iedereen naar binnen had gejaagd, tot Tieske toe die lui voor het haardvuur lag, werd er op de voordeur geklopt. … Hasse zat naast de haard en sneed nieuwe pijlschachten, de anderen zaten of hingen in het rond, herstelden hun kleren, slepen hun wapens, vertelden elkaar verhalen over vroege veldtochten, kortom: niemand verwachtte bezoek.’
Thea Beckman, was een Nederlandse schrijfster van kinder- en jeugdboeken. Ze is vooral bekend geworden door het schrijven van historische verhalen, waaronder: ‘Geef me de ruimte’ ‘Triomf van de verschroeide aarde’ ‘Het rad van fortuin’ ‘Stad in de storm’ ‘De Gouden Dolk’ en wellicht haar bekendste werk ‘Kruistocht in spijkerbroek’ waarvoor zij in 1974 de Gouden Griffel kreeg en een Europese prijs voor het beste historische jeugdboek.
Beckman was een vrouw met een eigen mening, ideologieën had ze niet. Ze was niet godsdienstig en het socialisme, communisme en liberalisme spraken haar ook niet aan. Ze werd door velen een feminist genoemd, zelf vond ze het belangrijk om zo min mogelijk afhankelijk te zijn van anderen. Zo was het dat haar voormalige uitgever voorstelde een historische roman te schrijven over een pittig meisje, dat boek werd ‘Hasse Simonsdochter’. Een boek waarin historische figuren voorbij komen: Jan van Schaffelaar, Geert van Wou en Jeroen Bosch hebben echt bestaan. De tijd waarin ze geleefd hebben wordt prachtig beschreven. Je verzekerd van een levend historisch boek aan de hand van Beckmans omschrijving over kledij, gewoontes, steden en voertuigen. Het heeft mij geïnteresseerd in het genre met gevolg meer historische boeken te lezen.
Hasse Simonsdochter is een personage die heel wat te verduren krijgt, ze verandert aanzienlijk. Ik had momenten waar ik met haar te doen had. Met name in het begin van het boek, waar ze zo afhankelijk en weerloos lijkt. Anderzijds waren er momenten waar ik haar totaal niet begreep en haar daardoor als een soort schurk ging zien. Maar Hasse blijkt toch onder haar ruwe uiterlijk en harde harnas van een karakter, zachtmoedig te zijn, maar vrijwel alleen naar haar dieren en familie toe. De boevenbende die ze ook als familie zag, viel uiteen en ze vertrok. Het werd een keerpunt in het boek, na haar vertrek uit het Kampereiland, na haar vertrek uit Zutphen, werd dit vertrek er een die het karakter Hasse echt voor mij liet leven. Hier kwam de zelfstandigheid waar Beckman naar streefde. Hasse had uiteindelijk een prima bestaan opgebouwd, maar of ze gelukkig was betwijfel ik. ‘Hasse Simonsdochter’ is geen boek over een middeleeuwse prinses, maar over een ongewoon meisje met weinig geluk.
Het boek is perfect voor jonge lezers. Zo is er voor de jongens veel actie, met stoere ridders en voor de meisjes een vrouwelijk hoofdpersonage waarin ze zich kunnen identificeren. Het boek brengt wijze lessen met zich mee: belangrijke keuzes, het belang van liefde en het belang van eerbiedig gedrag naar een ander toe.
Ik vond het echt een leuk boek. In ‘Hasse Simonsdochter’ ging niet alleen Hasse en de vele karakters leven, maar ook de landschappen en vooral de steden. Al ben ik nooit in Kampen geweest en weet dus niet hoe het daar nu is, voelde deze stad aan als een bruisende kuststad. Wel ben ik in Zutphen en omstreken geweest. Zutphen in dit boek voelde aan als een rijke stad, waar de vorsten van Gelre woonachtig zijn. Ik vind het altijd heel bijzonder wanneer ik van bekende steden een ander beeld krijg. Het getuigd van de Beckmans kunde. Het einde ging snel aan mij voorbij, er gebeurt veel in relatief weinig pagina's. Daarnaast eindigd het boek met een open einde, het maakt het einde vrij mysterieus, maar dat is zeker niet slecht; dat past bij het karakter. Deze opmerkelijkheden kunnen als gevolg hebben de jeugd te motiveren om meer te gaan lezen, hetzij van Thea Beckman, hetzij van hetzelfde genre. Wat mij betreft had het boek mij nog wel 100 pagina’s meer mogen bieden.
Bijzonder om als Kampenaar dit boek te lezen. Helemaal omdar het Muntplein voorkomt en ik daar zelf heb gewoond. Toch had ik dit boek nog nooit gelezen. Het leest goed weg en waande mijzelf helemaal in o.a. het Kampen van toen.
It took me years to read this book, but I liked the story. This writer is also great in describing part of history most with a feminist look at things. Great story telling again!
Het lijkt mij lastig om een fictieboek in een historische setting te schrijven. De personages die ons in dit genre het meeste trekken zijn meestal de karakters die niet in de tijdsperiode thuishoren. De afwijkende norm. De personen die eeuwen te vroeg geboren zijn. Karakters met idealen waarin wij ons kunnen binden. Tenminste, dat is het geval bij de meeste historische romans die ik heb gelezen.
Het zorgt voor dramatiek en een probleem waarmee wij ons direct kunnen inleven. Het hoofdpersonage neemt ons mee in het verleden en omdat wij de idealen aanhangen is het gemakkelijker om ons te laten meevoeren door de setting. Toch ligt dit trucje er nogal vaak dik bovenop. De meeste schrijvers zijn zo bezig met het implementeren van onze normen en waarden in de historische roman dat het net is of dit karakter uit onze tijd is gerukt en in het verleden is geplaatst.
Niet Thea Beckman. Wat een meesterlijke schrijfster is dat. Ze weet niet alleen een vermakelijke roman te schrijven die ons veel leert over de tijd, maar houdt zich ook niet in ondanks dat het een kinderboek is. Gruwelijke gebeurtenissen worden niet verbloemd. Hasse is een vrouw met het vrijgevochten gedachtengoed uit onze tijd, maar gelukkig past ze helemaal in de wereld die Beckman heeft geschapen. Je moet wel een goede schrijver zijn om gebeurtenissen en personages uit het verleden zo te verweven met je eigen verzinsels dat het schrijven van een historische roman bijna makkelijk lijkt. Totdat ik straks weer verder ga in ЯED en ineens doorheb dat de schrijfster van dat boek niet zo goed is in het toepassen van onze normen en waarden in een historische (fantasy) setting. Hoewel dat boek zeker niet slecht is, is Hasse Simonsdochter een historische roman van niveau. Het heeft meer dan tien jaar geduurd voordat ik weer een boek van Thea Beckman oppakte. Waarom eigenlijk?
Het blijft een van mijn favoriete schrijfsters Thea Beckman. Als kind wilde Thea Beckman graag schrijfster worden of ontdekkingsreiziger. Ik heb altijd gedacht dat ze ook graag tijdsreiziger zou willen zijn. Al haar onderbouwde geschiedkundige titels hebben mij altijd meegenomen naar avontuurlijke, weldenkende sterke karakters die allemaal een deel van de geschiedenis vertelde. Ze werd in 1923 geboren en was enig kind. Haar vader was kantoorbediende bij de Holland-Amerikalijn, maar werd in de crisisjaren ontslagen en raakte werkloos. Zij is pas later gaan studeren. Eigenlijk toen ze al een gezin had. Daardoor was ze ook wel een beetje een voorbeeld voor mij. Iemand die twee werelden met elkaar kon verbinden, een gezin en studeren en ook nog schrijven. Ze schreef meer dan dertig boeken en won hiermee vele prijzen. Wil je meer weten over haar dan verwijs ik je graag naar Kinderboekenwinkel Moeder Aarde in Sittard. Daar weten ze heel veel over haar. De vrijgevochten Hasse trouwt met Jan van Schaffelaar die aan het hoofd van een troep huurlingen staat. Als jongen verkleed doet ze mee aan de overvallen. Op een dag worden ze in het nauw gedreven. Een belegering volgt... Weer een meisje/vrouw met "ballen" zoals wij zouden zeggen. Lees zelf maar en ga mee op avontuur. Een boek voor lezers tussen de 10 en 101 jaar.
Toen ik jong was heb ik alle boeken van Thea Beckman gelezen, met uitzondering van deze. Waarschijnlijk hadden ze deze niet in de bibliotheek. Jammer, ik zou dit vroeger ook een geweldig boek hebben gevonden. Hasse is een meisje/vrouw zoals ik graag geweest had willen zijn. Een buitenkind wat ook echt kan overleven in de natuur en dan ook nog de perfecte man tegenkomt. Dit is absoluut een van favoriete Thea Beckman boeken. Een boek waar je heerlijk een paar uur in kan wegdromen.
een boek dat ik niet snel vergeet. het gaat namelijk deels over Barneveld gaat en mijn familie daar woont. aan het einde springt een man van de kerk, een standbeeld hiervan staat ook voor de daadwerkelijke kerk. Hasse maakt een groot avontuur mee. ze trouwt, krijgt een kind en krijgt te maken met een oorlog. een goed boek voor iemand die van avontuur houdt en voor iemand die geïnteresseerd is in een stukje Nederlandse geschiedenis.
An impressive story based on true historical facts. For four evenings I felt like I was completely in the Middle Ages, while reading.
I was touched by the main character. The story shows how her difficult childhood shaped her. She chooses an exciting, dangerous and unusual path, with very little faith in humanity. But her good character continues to shine through despite all events. Hasse is a very strong and independent girl. The author gives a beautiful insight into the inner moral conflict of the main character, "what is good and what is bad?" I love Thea Beckman's quirky main characters. They are always ahead of their time.
Het verhaal is niet helemaal waar m’n interesse ligt. Maar toch heb ik het aan één stuk uitgelezen, het is heel toegankelijk geschreven en vlot. Alleen alle namen van plaatsen en gebieden en graafschappen hertogdommen kon ik niet echt volgen. Hoeft ook niet om te genieten van de avonturen van Hasse.
De spanningsboog in dit boek snap ik niet helemaal. Ik weet niet zo goed wat voor verhaal ik heb gelezen. Toch is Hasse een meisje die ik als jongere lezer graag had gelezen. Normen en waarden in dit boek zijn niet bestaand. Ik heb een hekel aan Gerrit en Egidius. Daarnaast is de stijl wonderlijk om te lezen.