Marion werkt als freelance webdesigner en doet in haar vrije tijd aan kickboksen. Door gebeurtenissen uit haar verleden houdt ze mensen zo veel mogelijk op afstand. Haar vriendin Dana moet voor haar werk naar het buitenland en vertrouwt Marion haar twaalfjarige dochter Chavi toe. Het meisje gaat op internaat naar een eliteschool in een bosrijke omgeving. Al snel heeft Marion het gevoel dat het daar niet veilig is. Dan wordt er in de school een moord gepleegd. Slaagt Marion erin om Chavi te beschermen? Of maakt ze dezelfde fout die ze vroeger al heeft gemaakt?
Hilde Vandermeeren (°1970) woont met haar gezin in Torhout. Ze studeerde psychologie in Leuven en gaf tien jaar les in het secundair onderwijs. Haar eerste jeugdboek verscheen in 2001. Ondertussen staan er al meer dan 40 kinder- en jeugdboeken op haar boekenplank. Ruim dertig titels werden vertaald in het Deens, Duits, Spaans, Frans, Koreaans en Chinees. Ze won diverse literaire prijzen waaronder een Zilveren Griffel (2005), twee Vlag en Wimpels (2006 en 2013), een White Raven (2007) en een Boekenwelp (2007). Sinds 2006 heeft ze van schrijven haar beroep gemaakt. In 2007 werd ze hoofdredacteur van Kits. Dat is een actualiteitenkrant voor 10-plussers, uitgegeven door De Eenhoorn. In april 2013 verscheen 'Als alles duister wordt' bij uitgeverij Q (Singel Uitgeverijen, Nederland), Haar thrillerdebuut won de Hercule Poirot Publieksprijs 2013 en stond op de longlist van de Diamanten Kogel 2013. In 2014 verscheen haar tweede thriller 'De toeschouwers'. Haar derde thriller 'Stille grond' (2015) haalde de shortlist van de Gouden Strop 2016 en de filmrechten zijn verkocht aan Eyeworks. Haar vierde thriller 'Scorpio' verscheen in 2016. In 2017 werd haar vijfde thriller 'Schemerzone' bekroond met de Hercule Poirot Prijs 2017, de prijs voor de beste Vlaamse misdaadroman van het afgelopen jaar.
Hilde Vandermeeren (°1970) lives with her family in Torhout, Belgium. She studied psychology in Leuven en started her career teaching young adults. Her first children’s book, published in 2001, was the start of a writing career which led to over forty publications for young children and teens. More than 30 books were translated into Danish, German, Spanish, Korean, French and Chinese.
She was awarded several national and international prizes (Zilveren Griffel, 2005, The Netherlands; Vlag & Wimpel 2006 and 2013, The Netherlands; White Raven, 2007).
In 2006 Hilde quit teaching and focussed on a full time career as a writer. She became chief editor of KITS, a newspaper for primary school children, published by De Eenhoorn.
In April 2013 her debut novel was released. 'Als alles duister word't is a psychological thriller, published by Q (Singel Publishers, the Netherlands). It was her first work for an adult public. Her next novel 'De toeschouwers' was released in 2014. The third novel 'Stille grond' is set in Scotland en was released in 2015 (shortlisted for the Golden Noose 2016) and movie-rights are sold to Eyeworks. Her fourth novel 'Scorpi'o was released in 2016. Her fifth novel 'Schemerzone' (2017) was awarded the Hercule Poirot Award 2017 for the best Flemish crime novel of the year.
Voor mij is dit het, tot hiertoe, beste boek van deze auteur. Het is moeilijk weg te leggen en op het einde komt er nog een verrassende ontplooiing. Aanrader.
Mijn eerste boek van Hilde Vandermeeren maar vast niet mijn laatste. Ik had al veel over dit boek gehoord en de positieve reacties worden zeker waargemaakt. Vanaf het begin is het spannend. Daardoor wil je blijven lezen. Ik had het boek dan ook vrij snel uit. Dat het verhaal vanuit allerlei personages wordt verteld is leuk. Daardoor leer je de personen goed kennen. Ook zijn ze realistisch weergegeven. Zeker een aanrader.
Deze auteur schreef meer dan 40! kinder- en jeugdboeken. Haar psychologische thrillerdebuut #AlsAllesDuisterWordt won de Hercule Poirot Publieksprijs 2013 en stond op de longlist van De Diamanten Kogel 2013.
Ik las haar tweede thriller die enkele dagen geleden verscheen bij Uitgeverij Q. Met De Toeschouwers heeft de auteur een prachtig boek geschreven, dat ik dan ook in no-time heb uitgelezen. 63 korte hoofdstukken, wat ik altijd prettig vind lezen. Veel onderhuidse spanning, wat naarmate het boek vordert steeds verder opgevoerd wordt. Duidelijke, heldere zinnen. Dat deze auteur al de nodige boeken op haar naam heeft staan moge duidelijk zijn.
Een internaat, een moord, de nodige pesterijen onder zowel de leerlingen als de leraren. En wat is er met Marion in het verleden gebeurt? Hier kom je gedurende het boek ook steeds meer over te weten, door de prachtig geschreven, schuin gedrukte hoofdstukken, die zich afspelen in 'de vlindertuin'
Als je éénmaal begint in dit boek, ben je niet meer te stoppen en wil je hem liefst zo snel mogelijk uitlezen. Hilde haar eerste boek moet ik nog lezen, maar stond al een tijdje op mijn lijstje na de vele lovende kritieken. Dit zal dan ook niet lang meer duren na het lezen van dit superboek! Een enorme aanrader waarin alles klopt. Opnieuw ben ik trots op het feit dat ik weer een hele goede auteur aan mijn lijst van NL/BE auteurs kan toevoegen.
De cover laat een meisje zien. Je vraagt jezelf af waar ze aan denkt. De titel De toeschouwers is heel goed gekozen omdat het hier in het boek om draait. Wel naar kijken, maar niets aan doen. Om wat voor reden dan ook. Je ziet het ook steeds weer gebeuren in onze maatschappij. Zowel bij gevallen van kindermisbruik, pesterijen, verwaarlozing en wat al niet meer. Ik had dit boek in één dag uit gelezen. Het is op een manier geschreven dat je als lezer geboeid blijft omdat ook de onderhuidse spanning door het hele boek aanwezig blijft. De personages zijn goed uitgewerkt. Er blijven geen onbeantwoordde vragen over voor de lezer. Het verhaal deed me denken aan de wandaden van Marc Dutroux en zijn kornuiten. Toen dat speelde had ik ook een gevoel van afgrijzen. Hoe het toch mogelijk is dat niemand wist wat er gebeurde met de kinderen die het slachtoffer waren van hun handelen. Ik werd er misselijk van. Dit boek had hetzelfde effect. Als mens kun je hier niet koud onder blijven. Het verhaal is opgedeeld in korte hoofdstukken, afwisselende tijdlijnen van de karakters en een spannende verhaallijn. Dit boek van Hilde Vandermeeren is een aanrader, zonder meer! Ik kijk uit naar de volgende thriller van deze auteur.
Het lukt Hilde Vandermeeren om elk personage tastbaar te maken. Ondanks dat er veel zijn, geeft ze elk personage een eigen karakter mee. De ontknoping is verrassend en zag ik niet aankomen, maar ik vond het ook weer niet te vergezocht. Het klopte gewoon voor mijn gevoel. Het was fijn dat alle eindjes aan elkaar worden geknoopt, een bevredigend einde dus. Dit was het eerste boek wat ik van deze schrijfster las en dat is goed bevallen!
"De toeschouwers" is een thriller die leest als een sneltrein. Het verhaal is heel goed opgebouwd. De spanning blijft constant aanwezig waardoor je als lezer de hele tijd verder wil blijven lezen. De personages zijn goed geschetst en dit zonder overtollige poespas en franjes. Er zit geen enkel dood moment in het verhaal. Een goeie thriller met een verrassend einde. Ik kijk al uit naar thriller nummer drie van Hilde Vandermeeren.
Geen slecht boek, maar structureel valt het wat tegen. Te veel personages en (vooral) te veel verschillende vertelperspectieven, waardoor je je niet echt kunt vereenzelvigen met een personage. De auteur heeft betere boeken.
Hilde Vandermeeren heb ik als medelid leren kennen in de Facebookgroep Literatuur uit het Hoge Noorden. Haar thrillerdebuut “Als alles duister wordt” heb ik in juli 2014 gelezen. In 2001 kwam haar eerste kinderboek uit en sindsdien heeft Hilde meer dan 40 kinder- en jeugdboeken geschreven. Sinds 2006 schrijft ze full- time. Sinds ik ben begonnen met schrijven en lezen over schrijven, lees ik anders. Ik analyseer het verhaal meer.
In Hildes tweede thriller “De toeschouwers” past Marion op de dochter van een vriendin, omdat zij naar het buitenland moet. Door de week zit Chavi op internaat. Omdat zij een naar gevoel heeft als zij Chavi wegbrengt naar het Schillergymnasium, solliciteert Marion naar een functie als opvoedster, die verantwoordelijk is voor de internen, zodat zij dicht in de buurt van Chavi kan zijn. Marion heeft het gevoel dat Chavi niet veilig is op het internaat. Vroeger heeft Marion in een weeshuis gezeten, en daar is iets gebeurd met Lilly, een vriendinnetje. Marion heeft besloten dat zij nooit alleen maar toeschouwer zal zijn. Dan gebeurt er een moord. Kan Marion Chavi beschermen?
Wat er met Marion en haar vriendinnetje gebeurd is in het verleden in kindertehuis ‘De vlindertuin’, staat schuin geschreven in aparte hoofdstukken. Het verhaal is geschreven in korte hoofdstukken en vanuit verschillende perspectieven. De plot was toch nog een verrassing aan het eind. De schrijfstijl van Hilde Vandermeeren is vlot en boeiend met een onderhuidse spanning. Hilde schrijft aan het eind in haar dankwoord, dat zij veel appreciatie voelt voor het beroep van leraar, dat het één van de meest ondergewaardeerde beroepen is. Wie op familiefeestjes opnieuw moet uitleggen, mag naar haar boek verwijzen. Ik weet wel, dat het een zwaar beroep is. Een aantal kennissen, die “toevallig’ ook in het onderwijs zitten, hebben allemaal kanker gekregen.
Het boek “De toeschouwers” heeft als extra titel “Soms is niets doen strafbaar”. Ik heb zelf meegemaakt, door er wél iets aan doen, dat het je baan kan kosten. Ik zou weer precies hetzelfde handelen, maar ik zou er nu anders op reageren. Ik ben toen gewoon naar België verhuisd, waar mijn man toen werkte. Nu zou ik het zelfs voor het gerecht brengen. Ik ben er nog steeds boos over. Zelfs mijn collega, die toen mijn beste vriendin was en tennismaatje, besloot om zich er niet mee te bemoeien.
Hilde Vandermeeren heeft er een fan bij. Dit boek waardeer ik met vier sterren. Ik ben heel benieuwd naar haar derde boek, waar ze momenteel aan schrijft.
Een schilder wordt op een internaat vermoord, een kind wordt geviseerd door pedoseksuelen, een vrouw die door haar verleden door pedoseksualiteit een trauma heeft opgelopen als reddende engel… Het zijn de ingrediënten van De Toeschouwers van de Torhoutse psychologe Hilde Vandermeeren.
Het verhaal begint vrij sterk, maar lijkt dit niet te kunnen aanhouden naar het einde toe. Er gebeurt iets teveel, dingen die eigenlijk niet met elkaar in verband staan, waardoor er heel wat verschillende verhaallijnen door elkaar lopen zonder dat ze echt aan elkaar gelinkt worden, met uitzondering dat ze allemaal op dat ene Internaat gebeuren. Dit haalt enerzijds wat de vaart uit het verhaal, terwijl het niettemin toch snel blijft gaan. Hilde Vandermeeren kan duidelijk een goed verhaal vertellen, maar volgens mij moet ze iets meer rekening houden met een rode draad doorheen haar verhalen, iets meer to the point blijven.
Waarschijnlijk ook door haar opleiding als psychologe kan ze in de hoofden van haar personages kijken met een zekere neutraliteit die verfrissend is en die je doet afvragen hoe het verder moet. De antagonisten in het verhaal zijn geen flat characters die uitsluitend slechte eigenschappen bezitten, wat leuk is, want dat is meestal ook niet het geval in de realiteit. Daardoor zijn de personages ook een stuk interessanter. Op die manier kun je jezelf er soms op betrappen dat je een zekere sympathie voelt met één van de antagonisten, waar dat in andere verhalen veel minder het geval is.
Net zoals het een goede thriller betaamd, zorgt Hilde Vandermeeren op het einde nog voor een onvoorziene plotwending die het geheel in een nieuw daglicht plaatst. Al bij al wel een aanrader.
Weer een heerlijk spannende thriller van Hilde vandermeeren! Hilde heeft een prachtige manier van schrijven. De verdieping in de personen is mooi, je leeft mee, zelfs met een pedofiel die worstelt met goed en kwaad! De korte stukjes over de verschillende personen zorgen ervoor dat het vlot leest, maar ook dat je door wilt lezen tot je weet hoe het afloopt!
De toeschouwers, goed uitgewerkte karakters, heftige thema’s in een spannende verhaallijn, ben jij een toeschouwer of durf je je gevoel te volgen? Aanrader!
Een boeiend, spannend boek dat ik weer niet opzij kon leggen. Blij dat ik dit gewonnen heb, een grote aanwinst voor mijn boekenkast ! Ik ben alvast benieuwd naar het volgende !
Op een internaat is een moord gepleegd op een schilder. De vraag is wie daar achter zit. Bovendien heeft 1 van de opvoedsters het idee dat er een werknemer met een pedofiel verleden op de school werkt. Uiteindelijk ontvouwen zich een aantal verhaallijnen. Het verhaal van Isabeau en Camille; 2 vriendinnen die nog weleens voor opstootjes binnen het internaat zorgen. De jonge Chavie die is als eerste jaars kennis maakt met het reilen en zeilen van een internaat. En Marion, die met haar eigen verleden worstelt en dit op de werkelijkheid projecteert.
Het begin van het boek was ik niet meteen dol enthousiast. Het verhaal begint aardig en voldoet aan waar een goede thriller aan behoort te voldoen. Maar het verhaal pakte mij niet direct. Echter tegen het einde van het boek waarin het plot wordt uitgevouwen, kreeg het mij toch wel te pakken. Verrassend en spannend. En daardoor zeker 4 sterren waard.
Spannend verhaal, dat zich afspeelt in een internaat. Naast de vernuftige plot werd ik ook getroffen door wat de auteur in haar nawoord schrijft: "Wat niet verzonnen is, is mijn appreciatie voor het lerarenberoep, een van de meest ondergewaardeerde beroepen. Wie op familiefeestjes opnieuw moet uitleggen waarom leerkrachten zoveel vakantie nodig hebben, mag altijd naar mijn boek verwijzen."
3.5 sterren Vlot geschreven, spannend, af en toe een eye roll moment maar niet zodanig storend dat ik minder van het boek genoten heb. Fijn voorgelezen door Willemijn de Vries (3.5 sterren)
Deze vond ik iets minder goed dan haar debuutboek. De spanning was er niet echt doordat het verhaal een beetje voorspelbaar was. Het leest wel heel vlot weg. Ik was eerst van plan het een 3 sterren te geven maar door de onverwachte wending op het eind van het verhaal kreeg het toch dat sterretje meer.
Chavi is 12 en gaat voor het eerst op internaat. Ze heeft een bruin kleurtje en zal het moeilijk krijgen met pesterijen. Ze heeft haar vader nooit gekend en de eerste schooldag kan haar moeder er niet bij zijn wegens een zakenreis. Een vriendin van haar moeder, Marion brengt haar. Marion een freelance webdesigner en kan eigenlijk wel een tweede baan gebruiken. Wanneer ze Chavi brengt, vangt ze iets op dat haar niet zint en voor ze het goed beseft, solliciteert ze naar een job als internaatsverantwoordelijke. Marion houdt dingen achter en is heel achterdochtig. Soms te en dat heeft haar al eens in de problemen gebracht. Wanneer ze een van de internaatsmedewerkers van de jongens ziet, heeft ze een heel naar gevoel bij die man. Ze wil meteen meer over hem weten, hem in het oog houden. Wanneer ze hem googled, krijgt ze bevestiging. Op het internaat zitten ook enkele dochters van welgestelden die menen zich meer te mogen permitteren en denken dat ze zich niet aan de regels moeten houden. Een van hen is Isabeau een meisje dat erg geweldadig kan worden. Er valt een dode en dat is nog maar het begin. Spannend, heel herkenbaar omdat ik zelf op internaat heb gezeten.
Bijzonder goed verhaal van Hilde Vandermeeren over o.a. pesten. De titel en de cover passen perfect bij het verhaal. Toeschouwers handelen nml. niet en dat heeft soms grote gevolgen. Geen verhaal wat bol staat van de slachtoffers of gruwelijke moorden maar wel met een onderhuidse spanning en zo vlot geschreven dat je niet kunt, of wilt stoppen met lezen, omdat je zo graag wilt weten hoe het afloopt.