Armenian readers (Հայ ընթերցողներ) discussion

Մարդի˜կ, գրքասերներ և ընթերցասերնե˜ր, շնորհավոր Նոր տարի: Մաղթում եմ գրքառատ տարի բոլորիդ ու լիքը հետաքրքիր բացահայտումներ:

Էս թեման բացել եմ, որ մեր հունվարի գիրքը կարդանք ու քննարկենք: Քննարկումների կանոնները գիտեք. առանց սպոյլերների, վիրավորանքների ու սպամի:

Հաճելի քննարկում մեզ բոլորիս :)

Շնորհավո՜ր :D

Գրքի արդեն առաջին էջից Մարկես էի զգում :) Ու դա ոչ ոք չի էլ թաքցնում, դաժե ինքը հեղինակը: Հետո զգացի ֆեմինիզմը, եթե Մարկեսը հիմնական տղամարդկանց մասին էր գրում, Ալանդեն գրում ա կանանց մասին ու դա ինձ դզում ա :D Բայց ոճը նույնն ա. մարդկանց կյանքի կախարդական պատմությունը՝ ժամանակի մեջ դես ու դեն գնալով:

Ես զգում եմ, որ մոգական ռեալիզմը ինձ ամենաշատն ա դուր գալիս ու գիրքն էլ շաատ հավեսն ա:

P.S. Կլառա <3

Դավ, էս ինչ լավ ռեկլամ էր :D Աչքիս կիսատ թողնեմ հիմիկվա գիրքս, սա կարդամ, հետո նոր շարունակեմ

Հա, Բյուր, Կայծերը թող ու սա կարդա :D

Շնորհավոր նոր տարի՜ :)

Ես հլը նենց անտրամադիր եմ էդ գրքի նկատմամբ, բայց որ ասում ես Մարկե՜ս․․

Առաջին տպավորությունս. էս ինչ ծանր տեքստ ա :D բայց դեռ մի երեք տող եմ կարդացել:

Բյուր, առաջին 2-3 էջը ես էլ եմ ծանր կարդացել (դաժե մտածում էի փոխեմ ռուսերեն :D): Բայց հետո թեթևանում ա շատ, դիմացի :D

Հա դե, Գայանե, 1000+ գրքից հետո աչքիդ ուրիշ բան չի գա :D

Հա, շատ լավ գրքերից հետո մոտս դեպրեսիա ա սկսվում։ Դրա համար էսօր 4 հատ նոր գիրք եմ սկսել :D

Տեքստի հետ համաձայն եմ, դժվար էր, բայց մի քանի էջից արդեն սովորում ես։

Շնորհավոր նոր տարի, երեխեք :) Ես էլ եմ ձեզ էս ամսվանից միանում, էս երկու օրը կսկսեմ կարդալ արդեն:

Նելլի, բարի գալուստ :)
Ժող, հավեսի գցեցիք, աչքիս կպնեմ էս գիշեր

Ուծյուծյու ^_^

ես դեռ կոբոյիս սուգն եմ պահում, բայց հեսա մի֊երկու գիրք պրծնեմ, անցնեմ սրան
ինձ էլ հավեսի գցեցիք ։Ճ

Մի քիչ ձգձգված ա դառնում -_-

Ո՞ր տոկոսի վրա։

Համարյա 40 :D Քո մոտ դեռ ամեն ինչ լավ ա՞ :))

Հա, ես հլը 10%-ի վրա եմ, հեսա դուրս եմ գալիս տնից, կակ ռազ մետրոյում կկարդամ :D

Լավ էլ կարդում եք, ջիջիլ ընկա: Այ վաղը հերթապահության եմ, նենց որ բոլորովին չի բացառվում, որ հենց վաղն էլ վերջացնեմ :)

Մի 3% եմ կարդացել, բայց ահավոր դզում ա: Շա˜տ լավն ա: Ֆեմինիստական մոգական ռեալիզմ, լրիվ վերջն ա: Էդ տասնհինգ էրեխեքի թեման էլ սպանում ա:
Հա, քանի որ ինքը տեղը տեղին մոգական ռեալիզմ ա, էդ նշանակում ա, որ ես շա˜տ դանդաղ եմ կարդալու, ամեն բառը վայելելով: Ո՞վ ա միանում դանդաղակարդությանը:

ես եմ միանում
բայց իմ մոտ ուշադանդաղակարդություն ա լինելու :Ճ

Իյա:D ով էր 1000+ գրքեր քվեարկում, հլը ակտիվացեք (Բյուր, հատկապես դու :P) :D
Քանի որ տեղը-տեղին մոգական ռեալիզմ ա, ես մեծ հաճույքով ու արագոտ (նու իմ արագով :D) վայելում եմ *-*, բոլոր մանր պատմությունները, Կլառային, Բլանկային, շուտով նաև Ալբային ու մնացած սպիտակ ու մաքուր երևույթներին :D

Հեսա վերջացնեմ, սաղ սփոյլելու եմ, արագացրեք :P

Իիիհ Դավ, էս Նոր տարին սպասածիցս ակտիվ ու ալկոհոլոտ էղավ :D հլը փորձես սփոյլես, կխփեմ քեզ:

Կլառան լավն ա :սրտիկ

Քո ամբողջ կյանքն ա սպասվածից ակտիվ ու ալկոհոլոտ, բայց դու լավ էլ կարդում ես :D

Ողջույն մարդիկ :)

Աչքիս ես էլ անցնեմ գիրք կարդալուն: Էս իմ առաջին գիրքն ա լինելու էս խմբում, նենց որ ինքս ինձ անհամեստաբար ասեմ շնորհավոր :D

Ողջույն,
Բարի գալուստ ու մեր կողմից էլ շնորհավոր (համեստաբար իհարկե:D):

ապրեք :D

նախ բարևներ... առաջին անգամ եմ էս ձևով գիրք կարդում :Դ
հետաքրքիր ա փաստորեն ուրիշ մարդկանց կարծիքներ կարդալը, մի տեսակ ուրիշ ձև ես սկսում կարդալ :ԴԴ ինձ համար մի քիչ ձգած ա, 27%-ի վրա եմ, տեսնենք սրա վերջն ինչ ա:ՃՃ
Բարի ընթերցում

Հեյ, ես դեռ նոր եմ սկսել, բայց...
:Ճ

հերիք ասեք ինչ գրքի ա գիրքը նման էլի :Դ
հատկապես դու՝ Դավիթ
հիմա լրիվ համեմատում եմ 100 տարվա հետ ու լեզուն թույլ ա թվում
ու լրիվ ոճը նման ա թվում

բայց աչքիս իսկապես լեզուն գրավիչ չի, հետաքրքիր չի
(առաջին գլխի ամփոփում :Դ)

նոր մասնակիցների էլ՝ ուռա՜, ուռա, ուռա
բարով ընկաք մեր ջրերջը էջերը:Ճ

չնայած երևի էդ Մարկեսի հետ համեմատությունը առանց ձեր ասելու, ինքը իրան էլ կգար :Ճ

Մանու, Մարիամ բարի գալուստ, բարի ընթերցում :)

արմին, դե Մարկեսի հետ համեմատությունն անխուսափելի ա, հեչ որ չէ մենակ ժանրը հերիք ա: Մարկեսը պապան ա, դրա համար սաղին իրա հետ են համեմատում: Բայց տարբերություն էլ կա. ստեղ իգական գիծն ա շեշտված, ոչ թե արականը: Ինչևէ, ես դեռ 3%-ի վրա եմ: Էս գրքի խաթր էսօր հերթապահության հետս մի թերմոս սուրճ եմ տանում, որ չքնեմ :))

Արմին, ես որ չասեի, դու չէի՞ր նմանացնելու, իհարկե նմանացնելու էիր, ուղղակի քո երևակայության մեղքը իմ վրա ես փաթաթում: :D

Կլառայից հետո մի ձև ամեն ինչ գրքում խամրում ա ու դառնում ոնց որ Հայաստանը ու էդ քաղաքական պահերը Հայաստանին շատ են նման (բայց ոչ կոմունիստներն իհարկե :D):

Արդեն իմ համար քիչ ձգձգված ա թվում կամ ես սիրում եմ էդ ձգձգվածությունը :D

P.S. Մարիամ, քեզ էլ բարի գալուստ :))

վայ Մար, դու է՞լ ես ստեղ :D

Բարի գալուստ նորերին :)

Ես 20քանի տոկոսի վրա եմ ու արդեն ձանձրանում եմ, ամեն ինչ մի տեսակ շատ կանխատեսելի ստացվեց :s

Ես արդեն 30%-ին հասել, ինձ դզում ա էս գիրքը: Հլը որ ոչ մի տեսակի ձգձգվածություն չեմ զգացել: Ընդհանուր կայֆ ա, որ ֆեմինիստական թեմաներ ա բարձրացնում: Ու հավես ա նաև, որ նարատորը մեկումեջ փոխվում ա, հետաքրքիր ա, թե ոնց են երրորդ ու առաջին դեմքերը նույն բանի մասին խոսում: Ասենք, երրորդ դեմքը մանրամասն պատմում ա, թե ոնց ա Էստեբանը աջ ու ձախ սաղին բռնաբարում, իսկ առաջին դեմքը նենց թեթևակի նշում ա, որ մենակ էղած ժամանակ մեկ-մեկ լևի ա գնացել:

Դե Կլառայի կերպարը լրիվ վերջն ա: Շատ հավեսին տիպն ա: Էստեղ ահագին հետաքրքիր ա Կլառա-Ֆերուլա հակադրությունը: Մեկը իրա ուրվականներով-բանով, մյուսը իրա կրոնականությամբ, ընդ որում՝ Ֆերուլան կոնֆլիկտի մեջ ա: Մի կողմից, իրա կույր հավատքն ա, մյուս կողմից էլ «արգելված» սերը:

Դավ, քաղաքական պահերը... նոր հիշեցի, որ էս գիրքը հենց քաղաքական հիմքի վրա ա գրված, ու եթե չեմ սխալվում, հերոսներն իրանց քաղաքական նախատիպերն ունեն: Պետք ա մի քիչ փորփրել Պերուի կամ Չիլիի պատմությունը:

Բյուր, հեսա կտենաս էդ Կլառա-Ֆերուլա հակադրությունն ինչի ա վերածվելու (թե՞ արդեն վերածվել ա):D
Հա էդ անանուն քաղաքական լիդերներն էլ բոլորը իրականից եղել են (գրքի մասին կարդալուց եմ իմացել) գիրքը քանի գնում, ավելի քաղաքական ա դառնում: Պոետն էլ ա իրական մարդ, սկզբում ուզում էի անունը գրեմ (որովհետև գրքում չի նշում), բայց հետո մտածեցի, որ չարժե:
Գրքի մասին էլ մի քանի տոկոսից կասեմ :D
Փաստորեն կարդացողներից ես ու դու ենք մնացել? :(

Դավ, հակադրություն ասելով կերպարների հակադրությունը նկատի ունեմ: Մեկը թեթևի մեջ, մյուսը՝ անող-դնող, մեկը ուրվականներով ու այլ «սատանայական» կայֆերով, մյուսը՝ թունդ հավատացյալ, մեկը էգոիստ, մյուսը՝ ալտրուիստ: Իսկ իրանց հարաբերությունը պարզից էլ պարզ ա, թե ինչի ա վերածվելու:

Պոետին դեռ չեմ հասել: Ստեղ մի տեղ հաստատ պիտի Սալվադոր Ալենդեն լինի, էն ա որ չեմ գտնում, մտածում էի՝ կարող ա Կլարայի քեռին ա:

Ո՞նց մենակ ես ու դու ենք մնացել: Մյուսները կիսա՞տ են թողել:

մենակ դուք չեք, ես սողում եմ գրքով ։Ճ երկրորդ գլխի մեջտեղն եմ, բայց ոչ թե այն պատճառով, որ ձանձրալի ա, այլ մյուս գրքերի-թեզի-քննությունների հետ էդքան եմ հասցնում։ իմ համար (դե՞ռ) ձանձրալի չի :Դ

հա, պատմողի փոփոխվելը հավես ա X) ու մեկ էլ Ֆերուլայի հոգեբանական խաղերն են վերջը՝ լրիվ վիա Բեռն ա ։Դ

Հաաա, լավ հասկացա :) Ես իրենց հակարդությունը էդպես չեմ զգացել, ինձ դա բնական ա թվացել, որովհետև Կլառայի կերպարին բոլոր կերպարներն էլ շատ թե քիչ հակադրվում են:
Հա կա, չէ, քեռին չի :D Ինքը անուն չունի, հեսա ավելի ուշ կջոկես ով ա :D

Ոնցոր մյուսները թողել են :( Բայց զարմանում եմ, ոնց չեն հավանել :D

Ես գրքերը կիսատ չեմ թողնում, յա :D

Ես մոգական ռեալիզմից մենակ Մարկեսին եմ շատ սիրում, դրա համար երևի չեմ հասկանում՝ Կլառային ինչի եք սաղդ սիրում։ Ինքն իրա մեջ փակված, ոչ մի նշանակալի բան չի անում, իրա ապրումների մասին ոչ մի բան չկա, անհասկանալի կերպար ա իմ համար, օդերով թռնող, անջո, ոչ մի բանի չմասնակցող։ Կբացատրե՞ք՝ ինչումն ա կայանում իրա կայֆը (բացի օբյեկտներ շարժելուց ու ապագան կանխատեսելուց)։

Գայանե, դե մենք էլ մեր մեջ փակված, ոչ մի նշանակալի բան չներակայացնող, օդերով թռնող, անջո, անհասկանալի կերպարներ ենք, երևի դրա համար էլ սիրում ենք Կլառային :D

Ու իմ համար ամբողջ գիրքը ու ընտանիքը Կլառան ա իմաստավորում: Հետո էլ ինքը ամեն ինչին մասնակցում ա, մեկ-մեկ իջնում ա գետնին, սաղ գրքի սյուժեն իրա հետ ա կապվում (նշանակալիության պահը :D) և այլն :D

Տեսնենք, տեսնենք :D Ես 30 տոկոսին եմ հասել, ու հլը բացի երեխեք ունենալուց ուրիշ ոչ մի հետաքրքիր բան չի արել Կլառան :D

Դավիթը սաղ ասեց :D
Իսկ ինձ դուր ա գալիս, որ հեղինակը Կլառայի ապրումների մեջ չի խորանում, որովհետև Կլառան իրա բնույթով հենց տենց մարդ ա, որը շատ ցույց չի տալիս իրա զգացմունքները, ինքը չի գնում տերտերի մոտ, որ տերտերից իմանանք՝ ինչ ա զգում: Ինքը իրա մեջ փակված ա, ինքը ունի հետաքրքրություններ, ոչ թե առավոտից իրիկուն տուն ա մաքրում, էրեխա պահում: Ի վերջո, ինքը խելոք ա, չնայած իրա խելքը ոնց որ թաքցված լինի պայծառատեսության տակ: Ինձ թվում ա՝ Կլառայի միջոցով Ալենդեն փորձել ա շատ նուրբ կերպով դուրս գալ կնոջ մասին ավանդական պատկերացումներից:

Եթե շատ եմ անկապ դուրս տալիս, ասեք :D

Գայ, ո՞նց ուրիշ հետաքրքիր բան չի արել :D Բա մոր գլուխը գտնելը: Մինչև հիմա իմ ամենասիրած պահն ա դա, դե մեկ էլ մոր հայացքի տակ ծննդաբերությունը :D

Ի դեպ, վիքին ասում ա՝ ինքնակենսագրական ա էս գիրքը: Տեսնես՝ քանի՞ տոկոսը :D

Մոր գլուխը գտնելու պահը մի քիչ առաջ եմ կարդացել մետրոյում։ Վերջապես մի բան, որ ինձ հետաքրքրեց :D

Մոր գլուխը թաղելն ավելի բոց ա :D

Ինձ թվում ա, Ալենդեն Կլառայով նաև ամբողջ կանացիությունը, մայրությունն է ցույց տալիս ու ուզում ա ասի, թե ինչ վատ է լինում, երբ որ կանայք չկան ու տղամարդիկ մենակով գլուխ են բարձրանում, ինչ քաոս կարող ա սկսել :D

Հա, ճիշտ ա, ի վերջո Կլառայից հետո Էստեբանը «դզվեց»:

Էրեխե˜ք, մի հատ հետաքրքիր բան եմ հայտնաբերել: Հլը էկեք մի հատ չորս սերունդ կանանց անունների թարգմանությունները նայենք.
Nívea - ձնոտ
Clara - պարզ
Blanca - սպիտակ
Alba - սպիտակ

Կայֆ ա, չէ՞:

Հա բա, ես ամենասկզբից էլ ասում էի :D :P
...Կլառային, Բլանկային, շուտով նաև Ալբային ու մնացած սպիտակ ու մաքուր երևույթներին...
Իրանք վերջում դաժե բառարանում նայում են, որ սպիտակի հետ կապված անուն գտնեն Ալբայի ու հետագա սերունդների համար :D

:D Հավես ա։

Մարդիկ,ողջույն:Ճ էս ամբողջ ընթացքում,ինչ խմբում եմ,չեմ մասնակցել քննարկումներին,բայց կարդացել եմ բոլոր կարծիքները,իսկ ամենակարևորը բոլոր որոշված գրքերը :ՃՃՃ ասածս էն ա,որ միշտ տեղյակ եմ ամեն ինչից ու հավես ա շատ ձեզ հետ :Ճ Ընթացիկ գիրքը շա՜՜՜տ եմ սիրել,բոլոր կերպարները,չնայած դեռ կեսն եմ հասել..դե ինչպես բոլորը,հատկապես Կլառան ա սրտովս :Դ

ոնց երևում ա ամենից հետ ընկածը ես եմ :(