دکتر علی شریعتی discussion

كتر شريعتى در مرحله اى كه خود را به درجه پيامبرى رسانده بود و در نوشته هاى خصوصى اش خودش را از هر پيامبرى بالاتر مى دانست در رابطه با نافرمانى همسرش مهربانش، او را به خديجه تشبيه مى كند كه آن خديجه رسالت محمد را پذيرفته بود اما اين خديجه (خانم پوران شريعت رضوى) نبوت اين پيامبر جديد (دكتر شريعتى) را نپذيرفته است. در كتاب گفتگوهاى تنهائى كه امروز توسط خود خانواده دكتر شريعتى در ايران جمع آورى شده است صفحه ۱۲۷ بخش اول آمده است:

اما من پيغمبرم، يك پيغمبر به يك زن جاهليت، هر چند خديجه بزرگ و خوب و فداكار و بى نظير باشيد كمتر نياز دارد او نمى داند كه كسى چون من (دكتر شريعتى) به سعادت خانوادگى، آرامش خانوادگى، خوشبختى و دوستى و عشق نيازمند نيست. روح او در آتش پيام هاى وحى است كه هر روز از غار تنهائيش مى گيرد... باران هاى الهام هاى غيبى كه در ميان اين امت يك صحابى كه شنواى آن آيات باشد نمى يابم... خدايا... خديجه مرا نيز همچون خديجه محمد عاشق مؤمن، بلكه مؤمن عاشق من ساز تا در من همچون يك معشوق ننگرد مرا يك همسر خوب و شايسته و همسرشت و هم سرنوشت و همزبان خويش نبيند، او را يك صحابى بيتابِ دگرگون شدن ساز... كه من موسايم كه برايش هارون فرستادى. عيسايم كه برايش سن پل فرستادى كه محمدم برايش خديجه ساختى.... اما نه، من على ام، على را تنها گذاشتى. او جز چاه هاى آب در نخلستان هاى خلوت و دور از شهر كسى را نداشت.


... و اين پيغمبر بى صحابى (دكتر شريعتى) ، قرآن پنهانش را كه همه آياتش و سوره هايش را در غار تنهائى اش الهام گرفته بود بر خديجه اش خواند (خانم دكتر پوران شريعت رضوى) نه خديجه اش آنها را يافت. سوره ها و آياتى از قرآن را كه ساده تر و سبك تر بود آيات متشابه و چند پهلو و شگفت نداشت به خديجه خواند... اما خديجه: پريشان، خشمگين، بيتاب، ناخشنود... و در آخر.... روزى آنچه را (پوران خانم= خديجه) در دل داشت از دور با فرياد ندا داد و به گوش همسرش (دكتر شريعتى) رساند كه اينها... اين آيات، اين سوره ها، اين قرآن وحى نيست... اينها مجعول است... اينها بر قلبت الهام نشده است... خودت هم به اينها ايمان ندارى اينها براى هدايت من و براى خاطر من نيست، خواسته اى قرآنى بنويسى، قرآن را نامه هاى عاشقانه يافت وحى را حرف هاى غزلى، اين هم آشنائى زنم. آن هم روشنفكران، آن هم آخوندها، احسان تو بزرگ شو شايد با تو حرف بزم." (داخل پرانتها از من است).


-اينها عين نوشته هاى دكتر شريعتى بود كه بدون تعارف و رودربايستى خودش را پيامبر و كارهايش را قرآن دانسته و مدعى بود كه خانمش هم او را نپذيرفت. البته اين كتاب در سال ۵۹ تا اوائل ۶۰ جمع آورى شده بود و هر چند سال ۶۲ در هنگام انتشار آن در كشور، از ايران خارج شده بودم، اما خانواده شريعتى در آن گرماگرم روزهاى انقلاب، هرگز فكر نمى كردند كه اين مطالب بر عليه دكتر و تضعيف شخصيت او خواهد بود زيرا فرزندانش زير ۲۰سال عمر داشتند و خانم ايشان نيز بدون اين كه اين دست نوشته ها را بازخوانى كند در كارتن و پلاستيك هائى نهاده و در اختيار كارمندان دفتر مجموعه آثار شريعتى، آقايان شريف، شريفى نيا و رضائى گذاشتند تا هر چه زودتر منتشر شود

سياوش اوستا

نلسون ماندلا مبارز آپارتاید پس از 27 سال زندان به مقام ریاست آفرقای جنوبی رسید ، همسرش از او خواست حال که به این مقام و رسیده وامکانات بسیاری در اختیار دارد از این اختیارات استفاده کند و زندگی بسیار مرفهی را برای او وخانواده اش محیا سازد لیکن او در جواب همسرش گفت : من 27 سال برای این چیز ها مبارزه نکرده ام ، من برای آزادی و آسایش یک ملت مبارزه کرده ام ( توضیح اینکه همسر ماندلا 27 سال با پیروی از او سختیهای فراوانی را نیز کشیده بود لیکن هدف را فراموش کرد...)

اگه باور کنیم که معلّمی شغل انبیاست،درک میکنیم که همه معلمها به گونه ای پیامبر هستن،سطوح فرق میکنه.و این یعنی کسی پا رو فراتر گذاشته و به حسّ دیگر دوستی و دلسوزی رسیده.

همین مرتیکه ی دروغگو چیزی هست که یکسره ازش مطلب مینویسی ایرانیان باز اغوش باز اسلام رو پذیرفتن علی شریعتی بر گور پدرش خندیده ایرانی ها خودشون میخواسنن عربهای سوسک مار خور غارتشون کنند زنانشون رو ببرن تو بازار مدینه بفروشن همه حرفهاش دو جو نمی ارزه همش مغلطه هست

بهزاد جان،شما یه مطلب تکراری و توهین آمیز رو 4 قسمت مختلف گذاشتین،بهتر نیست که جای دیگه به دنبال دلیل و راه حل بغض نهانتون بگردین! منم با همه حرفها و افکار ایشون موافق نیستم،اما درست نیست که در مورد یه شخصیت ادبی و اخلاقی که محبوب درصد بالایی از مردم بوده و هست،این طور قضاوت کنی.
ازت می خوام تجدید نظر کنی و به جای کینه،بیشتر مطالعه کنی تا حرفهات به جای غرض ورزی و تعصّب خام،از روی استدلال و حساب شده باشه.
ممنون(مدیریت)

SALAM MERCI FERESHTE JAN

فرشته خانم شما بسیار مهربان هستید در پاسخ باید به شما گفت زبهر بر و بوم و فرزند خويش// زن و کودک و خرد و پيوند خويش// همه سر به سر تن به کشتن دهيم// از آن به که کشور به دشمن دهيم . فردوسی

شریعتی در این کتاب به نقد پادشاهان،دانشمندان،علما و حتی شاعران عهد صفوی پرداخته.

در اولین بازخورد های این کتاب ایراد بزرگی بر این کتاب گرفته شد و این کتاب را فاقد ارزش علمی کرد این ایراد بزرگ عدم ذکر منابع و مستندات بود که شریعتی هیچگاه نتوانست برای حرفهای خود مستنداتی فراهم کند و این کتاب هم اکنون نیز بدون منبع است و هیچ ارزش علمی و قابل ارجاعی ندارد.

عدم مستند بودن این کتاب باعث گردید تا اشتباهات و حتی تهمت هایی بر پادشاهان و دانشمندان عهد صفوی زده شود در جایی از این کتاب شاه عباس صفوی و شاه طهماسب صفوی با هم اشتباه گرفته می شوند

شریعتی شیخ بهایی دانشمند مشهور آن دوره را به درباری بودن متهم می کند در حالیکه شیخ بهایی در آن هنگام که هیچ کس جرات کوچکترین انتقادی به شاه عباس نداشت اعتراض شدیدی به برخی از اعمال شاه عباس نمود

این کتاب مورد نقد وطن پرستان و ناسیونالیست های ایرانی معاصر نیز قرار گرفت.چنانکه پژوهش گر ایران باستان دکتر افتخار زاده در سال 62 کتابی در نقد افکار شریعتی می نویسد اما این کتاب اجازه نشر در ایران را پیدا نمی کند. دکتر افتخار زاده معتقد است شریعتی در زمانیکه در فرانسه بوده تحت افکار عرب های سنی مذهب قرار می گیرد و عرب های سنی صفویه را مانع عرب شدن ایران می دانند آنها قصد داشتند ایران را مانند مصر یک کشور عربی کنند اما پادشاهان صفوی با زنده کردن ایران مانع این عمل شدند

شریعتی نام عمربن خطاب متجاوز به ایران در زمان ساسانی را طرح روی جلد قرار می داد.

وصی تام الاختیار شریعتی محمدرضا حکیمی می گوید:من به شریعتی قسمت هایی از بحارالانوار را نشان دادم و دیدگاه شریعتی نسبت به بحارالانوار و علامه مجلسی تغییر کرد و از من خواست کتبش را ویرایش کنم.
لعنت به خائن عرب پرست

مکیاول سیاستمدار معروف ایتالیایی سده ۱۶ در کتاب «هنر جنگ» می‌نویسد: «اگر بخواهی ملتی را به بردگی بکشی، فرهنگ او یعنی هویت او را درهم بشکن. و اگر فرهنگ او غیر قابل خرده‌گیری بود، تا آنجا که بتوانی از ابزار دروغ استفاده کن و با دروغ آن را از پای در بیاور، چون زمانی که ابزار «راستی» را در دست نداری، دروغگویی بزرگترین عامل پیروزی است». این شیوه اندیشه‌ای را سده‌ها پیش از مکیاول، نخست تازیان و سپس تازی پرستان در ۱۴۰۰ سال گذشته به خوبی (و با پیروزی نسبی) در مورد ایرانیان برای در هم کوبیدن فرهنگ و هویت آنها انجام داده‌اند. امروز شیادان حرفه‌ای با تیترهای «استاد»، «مورخ»، «نویسنده» وارد میدان شده و هر روز از آستین گشاد خود دروغی را خارج کرده و آن را بسوی مردمانی که از همه جا بی‌خبر نگه داشته شده ولی پاک و جستجوگر مانده هدف می‌گیرند. این دروغ‌ها دور و بر چند موضوع کهنه که بارها و بارها ساختگی بودن آنها در کتاب‌ها و نوشتارهای گوناگون ثابت شده می‌گردند: دو خدایی بودن آئین زرتشت، ازدواج با محارم (نزدیکان)، حرمسرای شاهان، یکی دو تا از گفته های شریعتی افسانه بودن وجود زرتشت ، آتش پرستی در آئین زرتشت، یاد دادن عقل و خرد بوسیله اسلام به آئین زرتشت، دوران پیش از اسلام را عهد جهالت نامیدن... و غیره. ما در این سرنامه به خوانندگان ارجمند نشان خواهیم داد که چرا این «دروغ‌های تاریخی» ساخته شدند و چگونه می‌توان با خرد و منطق و با سادگی تمام ساختگی بودن تهمت‌های یاد شده را به نمایش گذاشت و بدمنشی یا سرسپردگی این دروغ پردازان را ثابت نمود.

مکیاول سیاستمدار معروف ایتالیایی سده ۱۶ در کتاب «هنر جنگ» می‌نویسد: «اگر بخواهی ملتی را به بردگی بکشی، فرهنگ او یعنی هویت او را درهم بشکن. و اگر فرهنگ او غیر قابل خرده‌گیری بود، تا آنجا که بتوانی از ابزار دروغ استفاده کن و با دروغ آن را از پای در بیاور، چون زمانی که ابزار «راستی» را در دست نداری، دروغگویی بزرگترین عامل پیروزی است». این شیوه اندیشه‌ای را سده‌ها پیش از مکیاول، نخست تازیان و سپس تازی پرستان در ۱۴۰۰ سال گذشته به خوبی (و با پیروزی نسبی) در مورد ایرانیان برای در هم کوبیدن فرهنگ و هویت آنها انجام داده‌اند. امروز شیادان حرفه‌ای با تیترهای «استاد»، «مورخ»، «نویسنده» وارد میدان شده و هر روز از آستین گشاد خود دروغی را خارج کرده و آن را بسوی مردمانی که از همه جا بی‌خبر نگه داشته شده ولی پاک و جستجوگر مانده هدف می‌گیرند. این دروغ‌ها دور و بر چند موضوع کهنه که بارها و بارها ساختگی بودن آنها در کتاب‌ها و نوشتارهای گوناگون ثابت شده می‌گردند: دو خدایی بودن آئین زرتشت، ازدواج با محارم (نزدیکان)، حرمسرای شاهان، یکی دو تا از گفته های شریعتی افسانه بودن وجود زرتشت ، آتش پرستی در آئین زرتشت، یاد دادن عقل و خرد بوسیله اسلام به آئین زرتشت، دوران پیش از اسلام را عهد جهالت نامیدن... و غیره. ما در این سرنامه به خوانندگان ارجمند نشان خواهیم داد که چرا این «دروغ‌های تاریخی» ساخته شدند و چگونه می‌توان با خرد و منطق و با سادگی تمام ساختگی بودن تهمت‌های یاد شده را به نمایش گذاشت و بدمنشی یا سرسپردگی این دروغ پردازان را ثابت نمود.

سلام اقا جلیل .از نظر من تاریخ یک کشورمانند ریشه های یک درخت است که اگر نباشد درختی نیست و اگر باشد سازنده ی میوه ای است که مرغوبیتش نشان دهنده ی تاریخ عظیم یک ملت وپختگی انست دوست عزیز در ایران من تاریخ ریشه های این درخت ومکتب زیبای شیعه میوه ی این درخت میباشد میوه ای که رسیده اش له میشود وکالش را میچینند و برگ های این درخت روشنفکرا ای مکتب وملت هستند.ترسم از انروزی است که میوه را باشدوریشه نباشد که به ان اتکا کرد ویا میوه را باشد و ریشه نباشد وفاجعه روزی است که میوه وریشه هردو باشندو ولی برگی نباد که مردم در این باران حوادث بدان پناه برن.امثال شریعتی ومطهری و.......تا هستند نیستندوانروز که نیستند وجود میابند البته استاد اقای شریعتی تو بعضی مواقع زیاده روی کردن چون فک کنم یا تاریخ مارو نخوندن یا اگه خوندن دقت نکردن چون زرتشت جز ایین های بزرگی بوده که هنوز هم همینطوره ولی عقل حکم میکنه وقتی میشه از اپل استفاده کرد چرا باید از یازده دوصفر استفاده کرد زرتشت یک ایدولوزِ قدیمیه و اسلام ومحمد پیامبر مکتبی است که در ان مظلوم محکوم است زیرا ظلم ظالم راپذیرفته است و اسوه ی مکتب ان علی میباشد که نیچه او را نیشناخت وگرنه به سراغ ابر انسان نمیرفت اسلام دین گرسنگی و بدختی نیست بلکه وسیله ایست برای خلاق فی الدنیا وخلاق فی الاخرتوتازیان متاسفانه یا خوشبختانه وارث این تمدن بزرگ هستند وخیاناتشان به ایران وایرانی نابخشودنی است اما به خاطر باید داشت که مرد را باید با حق سنجید نه حق را بامردو اگر کسی خطایی مرتکب شده نباید اون رو پای اسلام گذاشت
والسلام اریا