KNJIŽEVNI KLABING discussion

Fb event je tu, a knjiga se u .pdf-u može skinuti ovde. Imaćemo i razmenu knjiga jer je psolednji Klabing u ovoj godini (o njoj više na fb eventu). Vidimo se :)

Neću učestvovati jer mi je knjiga previše teško pala onda kad sam je čitala. Ali, videla sam ovu najavu, pa ako se neko zatekne u Beogradu i slobodan, taman može da svrati na predavanje :)
(Nadam se da ne zagušujem grupu ovim, slobodno sklonite ako smeta. Meni je bilo baš simpatično kako se poklopilo.)


RADNIČKA KOMUNA LINKS
Ciklus O ZABORAVU I ZABORAVLJENIMA

Tema: Anđeo zaborava i feministička proizvodnja znanja -
o značenju margine u pisanju Dubravke Ugrešić

Govori Jasmina Lukić

petak, 16. decembar u 19h, Kuća ljudskih prava, Kneza Miloša 4

Kada se u Muzeju bezuvjetne predaje pojavi anđeo zaborava da perca iz svojih krila podeli prijateljicama okupljenim na sedeljci, jedina osoba na koju to perce ne deluje jeste pripovedačica. Dok njene prijateljice zaboravljaju da su videle andjela, pripovedačica se seća svakog detalja i ostaje jedina da svedoči o njegovom prolasku koz svet kojeg uskoro više neće biti. Ta naoko marginalna scena Dubravke Ugrešić nije samo jedan od važnih ključeva za čitanje ovog romana, već i za razumevanje njene autorske pozicije nakon 1991. godine. To je pozicija svedoka koji odbija da zaboravi. I tu se otvara bitno pitanje: kako svedočiti u vremenu u kojem je zaboravljanje postalo poželjna strategija socijalnog ponašanja. I, podjednako važno, kako svedočenje kao diskurzivnu praksu učiniti verodostojnim u literarnom tekstu, koji je po svojoj prirodi višeznačan i ambivalentan. Pozicija svedoka po sebi nije jednostavna, ona pretpostavlja odredjenu verodostojnost koju moraju prepoznati oni kojima se svedok obraća. U ovom čitanju njene proze i esejistike Jasmina Lukic će pokazati kako D. Ugresić svoj autoritet svedoka temelji na strategijama pripovedanja koje su vrlo bliske strategijama feminističke proizvodnje znanja. Reč je o korišćenju rubnog stanovišta kao epistemološki privilegovane pozicije (Nancy Hartsock) koja omogućuje da se vidi ono što bi inače ostalo neopaženo iz vizure dominantnog gledišta, koje sebe po pravilu predstavlja kao univerzalno. Kao što se vidi iz brojnih intervjua, D. Ugrešić sebe kao autorku intencionalno pozicionira na marginu, kao što pripisuje marginalnu poziciju i svom pripovedačkom glasu i u prozi i u esejima nastalim nakon 1991 godine. Reč je o izmeštanju koje ima pre svega poetičku važnost, jer upravo pogled sa strane daje njenoj poziciji svedoka neophodnu verodostojnost. U tom postupku, koji će Jasmina Lukić nazvati postupkom feminističkog očuđenja, kao njegova bitna karakteristika pojavljuje se odricanje od kolektivnih identiteta, odnosno kolektivnih narativa koji upravljaju društvenim mehanizmima sećanja i zaborava. Ti se narativi nameću kao opšta vrednost i promovišu jednu lažnu univerzalnost koja se lako dekonstruiše kao validna samo za određene grupe ljudi u datoj zajednici, što onda nužno znači i da je nametnuta logika sećanja i zaborava izrazito diskriminatorna. Dubravka Ugrešić dekonstruiše tu iluziju opštosti kolektivnih narativa suprotstavljajući im pogled sa margine koji vidi i zadržava u sećanju ono što kolektivni narativi nalažu da bude zaboravljeno. Taj pogled sa strane jeste pogled onih koji su socijalno marginalizovani i de-privilegovani dominantim narativima, i istovremeno, preduslov proizvodnje znanja koje može da pretenduje na parcijalnu objektivnost (Dona Haraway), nasuprot univerzalnim tvrdnjama koje uvek nužno ostaju neutemeljene. Pogled sa strane u pisanju D. Ugrešić jeste pogled socijalno isključenog, rodno obeleženog subjekta koji svoju poziciju migranta i žene promišlja kao socijalnu i etičku poziciju; iz te perspektive dekonstruišu se politike sećanja i politike zaborava koje upravljaju javnim diskursima i proizvodnjom znanja vođenom pogledom "odozgo". Tako parcijalna objektivnost u pisanju Dubravke Ugrešić postaje osnova moralnog autoriteta njenog autorskog i njenog pripovedačkog glasa, i bitna odrednica socijalnog angažmana koji obeležava njeno pisanje nakon 1991 godine.

Jasmina Lukić je redovna profesorka na Odseku za rodne studije Centralnoeveropskog univerziteta u Budimpešti. Bavi se feminističkom i književnom teorijom i književnom kritikom. Objavila je knjige Drugo lice (Beograd 1984) i Metaproza: Čitanje žanra (Beograd 2001). Sa Joannom Regulskom i Darjom Zaviršek uredila je zbornik Women and Citizenship in Central and Eastern Europe (Ashgate 2006). Trenutno priprema monografiju o Dubravki Ugrešić "Šeherezada u egzilu" i zbornik tekstova o transnacionalnoj književnosti i prevođenju.

Ne zatrpavaš, naprotiv - ako imaš neki link za ovo (ja ne uspevam da pronađem), udeli mi da podelim na Klabing društvenim mrežama :)

Super! Evo ga :) https://www.facebook.com/events/70012...