Polska / Poland discussion

Hej,

czy znajdę tutaj miłośników wszelkiego rodzaju reportaży oraz literatury faktu? Pochwalcie się, co czytaliście ostatnio lub co warto przeczytać!

Czytalam i polecam Polska odwraca oczy, Złe psy. Po ciemnej stronie mocy,Polskie morderczynie , "Hotel Kerobokan. Piekło na rajskiej wyspie Bali"

Polecam książki wydawnictwa „Czarne”. Są mocni w reportażu. Szczególnie Szczerka, Stasiuka. Polska stoi non-fiction. Jest w czym wybierać.

Znam wydawnictwo Czarne, wydaje, moim zdaniem, najlepsze reportaże.

Jeśli kogoś interesują zagadnienia schyłkowego ZSRR i sytuacji na Bałkanach w latach 90. to polecam odpowiednio książki Swietłany Aleksijewicz oraz Roberta Kaplana.

No i oczywiście mistrz Kapuściński, to elementarz literatury faktu.

Znakomitych polskich reportażystów jest mnóstwo: tutaj chciałbym tylko wymienić panią Małgorzatę Szejnert, Cezarego Łazarewicza, Adama Leszczyńskiego (świetna kaiążka o Afryce: „Zbawcy mórz”), Magdalenę Grzebałkowską, Marcina Kołodziejczyka, Wojciecha Tochmana, Filipa Springera czy Mariusza Szczygła. Tę listę można rozwinąć o wiele świetnych nazwisk.

Z „klasyków” trzeba wymienić Hannę Krall i Ryszarda Kapuścińskiego.

Non-fiction: to jest życie!

Jeszcze ciepła, bardzo dobra:


I ostatnio nadrobilem Kołodziejczyka, też bardzo przyjemny:


"Nowy" Caparros:

Dzieci Norwegii. O państwie (nad)opiekuńczym
Wniebowzięte. O stewardesach w PRL-u

W kwestii reportaży Wydawnictwo Czarne rządzi

Mikolaj wrote: "Polecam książki wydawnictwa „Czarne”. Są mocni w reportażu. Szczególnie Szczerka, Stasiuka. Polska stoi non-fiction. Jest w czym wybierać."
Wydawnictwo Czarne polecam w ciemno!!! Jak dotąd wszystkie książki doskonałe, choć pewnie z nadmiarem pozycji trudno będzie im utrzymać tak dobry poziom. Ja jestem stałym fanem :)

Zgadza się, Wydawnictwo Czarne dostarcza najlepszych pozycji o tej tematyce.

Też polecam 'dzienniki kołymskie' Badera

Damian wrote: "Zgadza się, Wydawnictwo Czarne dostarcza najlepszych pozycji o tej tematyce."

Oprócz Czarnego polecam Agorę. Również wydają sporo non-fiction. Kolejny wydawca - Dowody na Istnienie pod redakcją Mariusza Szczygła. Aczkolwiek w tym przypadku proponuję rozwagę przy doborze lektur, bo mimo wszytko niektóre potrafią być lekko rozczarowujące. Ale to już moja mocno subiektywna ocena.
Do tej króciutkiej listy dodam też Wielką Literę, Czytelnika oraz Carta Blanca.

Uwielbiam reportaże, a że jestem dosyć nowa w temacie non-fiction to bardzo mi się podoba ten wątek :)
Z wymienionych wyżej podpiszę się pod Svetlaną Alexievich, najbardziej mi się podobały jej "Czasy secondhand", zaskakujące i ukazujące dobrze perspektywę społeczeństwa radzieckiego.
Z niewymienionych polecę jeszcze Wojciecha Jagielskiego - "Dobre miejsce do umierania", jaram się kaukazem, stąd książka przypadła mi do gustu. Teraz zamierzam się wziąć za jego "Wszystkie wojny Lary", mam nadzieję, że mi się spodoba ^^

Zakończyłem ostatnio czytać "Światu nie mamy czego zazdrościć", jest to reportaż o codziennym życiu w Korei Północnej od podzielenia się, aż po dzisiaj. Kawał dobrej książki, polecam wszystkim, których interesują efekty inżynierii społecznej i prób wprowadzenia samowystarczalnego komunistycznego raju.

Damian wrote: "Zakończyłem ostatnio czytać "Światu nie mamy czego zazdrościć", jest to reportaż o codziennym życiu w Korei Północnej od podzielenia się, aż po dzisiaj. Kawał dobrej książki, polecam wszystkim, któ..."

Niedawno czytałam, zgadzam się z opinią i również polecam.

Oprócz świetnych reportaży z wydawnictwa Czarne, często sięgam też po te z serii terra incognita Wydawnictwa WAB - aktualnie czytam "Cyganie. Spotkanie z nielubianym narodem" Rolfa Bauerdicka.

Agnieszka wrote: "Damian wrote: "Zakończyłem ostatnio czytać "Światu nie mamy czego zazdrościć", jest to reportaż o codziennym życiu w Korei Północnej od podzielenia się, aż po dzisiaj. Kawał dobrej książki, polecam..."

Odnośnie tematu Cyganów - przeczytałem ostatnio reportaż wyd. Czarne "Cygan to Cygan", może cię również zainteresować. Jest to zbiór polskiej pisarki Lidii Ostałowskiej z lat 90. XX wieku.

Potwierdzam, „Cygan to Cygan” warto przeczytać. Chociaż obawiam się, ze może być już trochę przestarzała w niektórych aspektach.

Dziękuję za polecenie, z chęcią zajrzę do tej książki ;)

I zdecydowany numer jeden w tym roku:

Na pierwsze trzy tytuły już od dawna się czaję. :)

"1947. Świat zaczyna się teraz", Elisabeth Åsbrink to jeden z najlepszych reportaży, jakie czytałem w ostatnim czasie.
Tu kilka słów ode mnie na temat:
http://poczytane.pl/1947-swiat-zaczyn...