Ahmad Shamlu discussion

آنچه به دید می آید و
آنچه به دیده می گذرد

آن جا که سپاهیان
مشق قتال می کنند
گستره ی چمنی می تواند باشد
و کودکان
رنگین کمانی
رقصنده و
پر فریاد

اما آن
که در برابر فرمان واپسین
لبخند می گشاید

تنها
می تواند
لبخندی باشد
در برابر
«آتش»

این شعر همیشه من رو به یاد تابلوی "سوم ماه می" اثر "فذانسیسکو گویا " میندازه، نمی دونم چرا، با خوندن این قطعه دوباره به یاد اون نقاشی افتادم، اگه نقاشی رو دیده باشی منظورم رو می فهمی، ممنون رفیق از این یادآوری و این شعر