Dandelion - قاصدک discussion

بی قرار توام و در دل تنگم ، گله‌هاست
آه بی تاب شدن ، عادت کم حوصله‌هاست

مثل عکس رخ مهتاب ، که افتاده در آب
در دلم هستی و ، بین من وتو فاصله‌هاست

آسمان ، با قفس تنگ ، چه فرقی دارد
بال ، وقتی ، قفس پر زدن چلچله‌هاست

پی هر لحظه ، مرا ، بیم فرو ریختن است
مثل شهری که، به روی گسل زلزله‌هاست

باز ، می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو ، جواب همه مسئله‌هاست

عشق روزگار من ،تو بهترين نشانه اي

تو باغ و گلشن مني ، تو بهترين بهانه اي

تو عشق جاودان من ، تو ماه آشيان من

تو ساز من ، تو سوز من ، تو بهترين يگانه اي

کلام دل حلاوتي ، پيام دل بشارتي

به هر کجا که بنگرم ، تو بهترين جوانه اي

تذروي خوش سرود

من تذروي خوش سرودم از ديار ِ نغمه خواني
رشته بند ِ گردن ِ من اين سرود ِ آسماني
بال ِ من بگشا و از بندم رها ُکن
پايم از اين رشته هاي بسته وا ُکن
تا فضاي آسمان ِ بيکرانه
پُر ُکنم با نغمه هاي جاودانه
بال ِ من بگشا و از بندم رها ُکن
پايم از اين رشته هاي بسته وا ُکن
تا فرازِ کوه و صحرا، دشت و دريا پَر ِکشم
پَر ِکشم تا بيکرانها پَر ِکشم
تا گريزم از نياز ِآب و دانه، آشيانه، پَر ِکشم
پَرِکشم تا بي نشانها پَرِکشم
پَرِکشم تا بگذرم از رنج و از درد ِ زمانه
بال و پَر شوُيمَ سَحَر در چشمهء پاک ِ ترانه
بال ِ من بگشا و از بندم رها کن
پايم از اين رشته هاي بسته وا ُکن...

بيژن ترقي

دوستت دارم را
من دلاويزترين شعر ِ جهان يافته ام
اين ُگل ِ سرخ ِ من است
دامني پر ُكن از اين ُگل كه دهي هديه به خلق
كه بَري خانه ي دشمن
كه ِفشاني بَر ِ دوست
راز ِ خوشبختي ِ هر كس به پراكندن ِ اوست