انجمن شعر discussion

محمود فلکی



□



نامه به یک دوست ِ مرده



مگر آن‌جا اینترنت هنوز

هنوز ِ شما را پُر نمی‌کند

که نامه می‌پراکنی؟



- حال‌ام چطور است؟

هنوز در هنوز ِ خودم گیر کرده‌ام

و هر صبح

هنوز قهوه را به قحبه‌ی دل‌ام می‌فرستم

و به یاد ِ شهامت‌های نداشته

سیگاری می‌گیرانم

تا شاید از دود کمی بالا بروم

و بالای خودم را تماشا کنم.

بعد با اندکی از انترنت

اندکی از هنوزم را مسموم می‌کنم.



- چه می‌کنم؟

دارم در سن ِ نمی‌دانم تا کجا

تازه می‌آموزم چگونه بیاموزم

و حرف که می‌زنم

خودم را بزنم.



- دوستان چه می‌کنند؟

هی پیر می¬شوند و

خیال می‌کنند بزرگ می‌شوند

گاهی با دروغ

پشت ِ حقارت پنهان می‌شوند

و در زوال،

هی کله‌های بادکرده می‌زایند.



فکر نکن که آیه‌ی یأس می‌بافم

خیلی خنده‌رو‌تر شده‌ام

جهان به طرز غریبی خنده‌دار شده است

و آدم‌های میهنی

حرف‌هایی در کامپیوتر به سوی هم پرت می‌کنند

که به خیالشان جدی‌ست،

ولی آدم از خنده

روده‌ی حرف‌ها را توده می‌بیند.



هامبورگ - مه ۲۰۰۷

جالب بود و با موضوعی خوب

واقعا ممنون از اين انتخاب خوب و جذاب

سلام
جالب بود وقابل تامل