غزل معاصر discussion

نظری داشته خیاط به الماس تنت
که ذری دوخته بر حاشیه‌ی پیرهنت

دامنت سبزتر از سبزترین دامنه‌هاست
و دل‌انگیز‌تر از صبح بهشت است تنت

تو و این پیکر آغشته به عطر گل سرخ
که خدا ریخته کندوی عسل در دهنت

آه ای مرغ خوش ‌آواز من انصاف نبود
در قفس ماندن و دق کردن و پر ریختنت

که نشسته‌است جهانی به تماشای تو و
پاک در آتش تهمت شدن و سوختنت

«صوفیان جمله حریفند و نظرباز ولی...»
این هم از فال و تو حافظ شیرین سخنت

«ای بهاری که به دنبال خزانی داری!
کاش مرغی نشود نغمه‌سرا در چمنت»

با تشکر