Rumi دوستداران شمس ,مولوی discussion

زمان صفر و زمان گذشته تر از گذشته
بنابه نظريه انفجار بزرگ ، گسترش جهان از يك انفجار آتشين آغاز شده و تا امروز ادامه يافته است و احتمال دارد اين گسترش تا بينهايت ادامه داشته باشد. ولي ما يقينا مي‌خواهيم بدانيم پيش از اين انفجار اوليه وضع از چه قرار بوده است. اما براي فهميدن اين موضوع بايد از ديوار زمان صفر عبور كنيم. نه تنها در عرصه فيزيك ، بلكه حتي در عرصه منطق نيز دشواريهاي زيادي در اين سير وجود دارد.

ما نمي‌توانيم تاريخ كائنات را از زمان صفر يعني درست لحظه آفرينش فضا و زمان آغاز كنيم ولي قادريم آن را از لحظه‌هاي بسيار كوتاه و غير قابل تصور يعني 43- ^10 ثانيه پس از انفجار بزرگ آغاز كنيم. قوانين بنيادي فيزيك توانسته‌اند از امروز تا آن لحظه كه كائنات بسيار بسيار كوچك ، داغ و غليظ بوده ، استواري خود را حفظ كنند.

خصوصيات كائنات در زمان صفر

در 43- ^10 ثانيه پس از انفجار بزرگ ، كائنات بيش از 35 - ^ 10 متر قطر نداشته و ده ميليون ميليارد ميليارد بار كوچكتر از يك اتم هيدروژن بوده است. در اين زمان عالم چنان جوان است كه نور نمي‌تواند به دورها سفر كند و افق كيهاني كه كائنات قابل ديد را در بر مي‌گيرد، بسيار نزديك است. در اين زمان حرارت به 32 ^ 10 كلوين ميرسد. كائنات بسيار غليظ و فشرده (96 ^ 10 برابر غلظت آب) و انرژي آن غير قابل اندازه گيري است. چنانچه اگر بخواهيم چنين نيرويي توليد كنيم بايد دستگاههاي تسريع كننده ذرات اوليه‌اي بسازيم كه چندين سال نوري قطر داشته باشند.

زمان صفر يا زمان پلانك

در 43- ^10 ثانيه پس از انفجار ، كائنات چنان فشرده و غلظت چنان انباشته است كه نيروي جاذبه ، كه در حالت معمولي در مقياس ميكروسكوپي قابل اغماض است، مانند نيروها از قبيل نيروهاي هسته‌اي قوي و ضعيف نيروي الكترومغناطيسي ، بسيار قوي مي‌باشد. ولي ما نمي‌توانيم رفتار و مشخصات اتمها و نور را در جاذبه بسيار قوي دريابيم. اين مساله نخستين بار در آغاز قرن حاضر توسط "ماكس پلانك" مطرح شد. به همين دليل زمان 43- ^10 ثانيه را "زمان پلانك" مي‌گويند. كه در آن فيزيك از توضيح عاجز مي‌شود و مرز آگاهي‌ها به نهايت مي‌رسد.

جاذبه سد زمان صفر

براي پشت سر گذاشتن زمان پلانك به نظريه‌اي‌ كوانتيك از جاذبه نياز است كه در آن قوه جاذبه بتواند با ساير نيروها متحد شود. فيزيكدانان در تلاشند تا يك نظريه جامع طبيعت بيابند كه در آن چهار نيروي حاكم بر جهان بصورت يك نيروي واحد عمل كنند. و تا كنون موفق شده‌اند شرايط گرد آمدن نيروهاي هسته‌اي قوي و ضعيف و نيروي الكترومغناطيسي را بدست آورند. ولي نيروي جاذبه همچنان با اتحاد با اين نيروها مخالفت مي‌كند. اين نيرو كه بر دنياي بينهايت بزرگها حاكم است از هر گونه اتحاد با دنياي بينهايت خردها سرباز مي زند.

پيوند و اتحاد مكانيك كوانتومي با نسبيت در حال حاضر همچنان سدي غير قابل عبور است و حتي اينشتين كه در سي سال آخر عمر خود ، سر سختانه در اين زمينه به كار پرداخت، نتوانست از اين سد بگذرد. تا وقتي مقاومت و استقامت جاذبه شكسته نشود، فراتر از زمان پلانك را در يافتن ، كاري غير ممكن است. اين زمان مرز و حد نهايي آگاهي و شناخت ما است. در پشت ديوار پلانك واقعيتي هنوز دست نيافتني پنهان است كه در آن جفت فضا ـ زمان كائنات چهار بعدي ما مي‌تواند كاملا متفاوت باشد با ديگر وجود نداشته باشد.

پشت ديوار پلانك

فيزيكدانهايي كه شكافهاي كوتاه و گذرايي در پشت ديوار پلانك وارد كرده‌اند، مي‌گويند كه با كائنات پرآشوبي كه ده يا حتي بيست و شش بعد دارد، برخورد كرده‌اند، كه در آن قوه جاذبه چنان قوي است كه فضا را به كلي دگرگون كرده است و در آن ، فضا ، تحت تاثير جاذبه به تعداد بيشماري سوراخ سياه ميكروسكوپيك تبديل شده است كه گذشته ، حال و آينده و حتي زمان در آن معنا ندارد. هر كدام از اين سوراخها صد ميليارد ميليارد بار كوچكتر از يك پروتون هستند، كه با حرارت 32 ^10 كلوين در فاصله 43- ^10 ثانيه تبخير مي‌شوند، ناپديد مي‌شوند و دوباره ظاهر مي‌شوند.

زمان مرجع

سالها كوشش و مطالعه طاقت فرسا لازم است تا ديوار پلانك سوراخ شود و تا رسيدن به آن روز ما بايد "زمان پلانك" را به منزله "زمان صفر" بپذيريم. بنابرين ، وقتي از مبدا و آغاز خلقت كائنات گفتگو مي‌كنيم، زمان مرجع ما زمان پلانك خواهد بود.



منبع:http://yazdphysics.parsiblog.com

source:http://trainercodes.blogfa.com/

ذره
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پرش به: ناوبری, جستجو
بنا به تعریف دیکشنری مریام-وبستر, یک ذره "مقدار بسیار جزئی (تکه)" یا "کوچکترین یا بخش گسستهٔ نسبتا کوچکی از ماده است". چون این اندازهٔ کوچک نسبت به شیئ مورد نظر تعریف میشود، ذره میتواند به بزرگی کوارک در یک چاه کوانتومی و یا به اندازهٔ خورشید در کهکشان راه شیری باشد. بنابراین محدودهٔ علوم و تکنولوژی‌هایی که بر روی ذرات مطالعه میکنند، از اخترفیزیک تا فیزیک انرژی بالا متغیر است.

اندازهٔ ذرات رایج‌ترین مواد صنعتی در محدودهٔ ۵۰nm تا ۱/۰cm است. اما اندازه‌هایی به بزرگی ۱۰cm نیز در دیرگدازهای ریخته‌گری و بتون وهمچنین اندازه‌هایی به کوچکی ۵nm نیز در برخی از مواد تهیه شده به روشهایی شیمیایی مشاهده شده است. این دامنهٔ اندازهٔ ذرات از شن‌های درشت تا اندازهٔ ویروسها متغیر است.

source:http:
//fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B0%D8%B1%D9%87

کمتر از ذره نه ای پست مشو مهر بورز!
==================================

زندگی با همه وسعت خویش مسلک ساکت غم خوردن نیست
حاصلش تن به قضا دادن و پژمردن نیست
اضطراب وهوس ودیدن و نادیدن نیست
زندگی خوردن وخوابیدن نیست
زندگی جنبش وجاری شدن است
زندگی کوشش و راهی شدن است
از تماشاگه آغاز حیات تا به جایی که خدا می داند


Love is patient, love is kind.
It does not envy, it does not boast,
it is not proud.
It is not rude, it is not self-seeking.
It is not easily angered,
it keeps no record of wrongs.
Love does not delight in evil,
but rejoices with the truth.
It always protects, always trusts,
always hopes, always perseveres.
Love never fails.


source:
http://www.romanticism2.blogfa.com/

بر طبق نسبیت فضا و زمان بافتی به نام فضا , زمان را پدید می آورند که خمیده است . از سوی دیگر در اصل عدم قطعیت کوانتوم گفته می شود که فضا پر از ذره و ضد ذرات مجازی است که حاوی انرژی هستند . حالا بین کوانتوم و نسبیت مشکل ایجاد می شود و این سؤال پیش می آید که اگر فضا , زمان پر از این ذرات و ضد ذرات است و آنها انرژی دارند پس مجموع انرژی آنها فوق العاده زیاد است پس بافت فضا , زمان باید مثل یک دانه نخود فرنگی چروکیده باشد پس چرا اینگونه نیست ؟
Source:

http://cph-theory.persiangig.com/1145...

ابن سینا در الهیات – نجات گفته است : بدان و آگاه باش که شیء به اعتبار زمان ایجاد می گردد. شیء همچنین بر حسب ذات ایجاد می شود. امر ایجاد شده یا موجود- بعد از آنی که نا موجود بوده - ایجاد می شود. بعدیت موجود زمانی و نیز ذاتی مانند قبلیت آن است.
ابن سینا سپس می گوید :
اولا": برای هر معلولی فرض بر آن است که در ذات خویش "نیست" بوده است. بعد از نیست بودن است که معلول مورد بحث از علت عارض میشود.
ثانیا" : معلول – موجود می گردد.
نتیجهء سخن آن است که هر معلولی – " امر ایجاد گشته" است. ب عبارتی از جانب غیر به او وجود افاده می شود. و این بارش نیکی بعد از آنی است که در ذات موجود – وجودی نبود. و این یعنی هر معلولی در ذات خود – " امر ایجاد شده" یا همان "حادث " است.
بعنوان نمونه چنانچه معلول در تمامی زمانها موجود بوده باشد – دراین صورت از سوی بوجود آورنده به این وجود- افاضه ای شده است. معلول به این جهت ایجاد شده و محدث است – زیرا وجود او از بعد از نبود وعدمش به تاءخر ذاتی موجود شده است. و این از همان جهتی است که قبلا" یاد آور آن شدیم.
موجود شدن "نیستی" - فقط در لحظه ای از زمان نیست – بلکه او در تمامی زمان و دهر- "امر ایجاد شده" است. "نیستی"- امکان ندارد جامهء هستی در بر کند مگر آنکه بیشینهء "نیستی" را تجربه کرده باشد.( انتهای کلام ابن سینا)

source:
http://jahannews.org/pages/view.php?i...

چون دل صفا پذیرد آن سر جهان بگیرد
وآنگه کسی نمیرد در دور لامکانی

تبریز شمس دین را از لطف لابه​ای کن
کز باغ بی​زمانی در ما نگر زمانی

مولوی


=============================================
سلام دوستان گروه دوستداران مولوی ،شمس ، حافظ سعدی و
یکی از دوستان خوبمان سوالی مطرح کرده اند در باره موضوع و مقوله
لامکانی
چیست؟
چون قرارمان در گروه همفکری و کسب نظرات دوستان میباشد خواهشمند است در همین تاپیک و یا بصورت میسیج مرا در انجام این مهم یاری کنید
که سوال کردن نعمت است و جواب دادن و پرسیدن از دیگران روش خوب و راهگشایی خواهد بود
با تشکر
مقدم