Netherlands & Flanders group discussion

Bij deze thread is alle van oorsprong NIET Nederlands/Vlaamse non-fictie van harte welkom. Er kunnen zowel berichten over vertaalde boeken als niet-vertaalde boeken worden achtergelaten.

Aangezien mij een paar maanden geleden door een groepslid is voorgesteld een topic aan te maken voor non-fiction van buitenlandse auteurs, zal ik hier zelf maar eens een eerste berichtje over een boek plaatsen :-)

Voor de herfstuitdaging heb ik kort geleden Out of Africa - and - Shadows on the Grass van Karen Blixen gelezen. Karen Blixen vertelt in dit boek over haar leven in Kenia en ik kan iedereen die van autobiografiëen houdt dit boek aanbevelen.

Beide boeken (het waren in mijn Engelstalige uitgave twee boeken in één band) zijn in het Nederlands vertaald; Out of Africa (1937) als Een lied van Afrika (eerder ook uitgegeven als Op een farm in Afrika) en Shadows on the Grass (1960) als Schaduwen op het gras.

Zie ook herfstuitdaging 2012.

Een van mijn favoriete non-fictie boeken is The Sisters: The Saga of the Mitford Family. Een fantastisch boek over een Engelse familie. Ze maken zoveel mee dat het boek een soort geschiedenis van de twintigste eeuw is.

Ik heb twee jaar geleden het genre "Engelse biografieën" ontdekt. Ze zijn vaak een stuk literairder geschreven dan die in het Nederlands, in het Engels is het m.i. een serieuzer genre dan in Nederland. Daarnaast is de keuze natuurlijk enorm: over zoveel onderwerpen zijn boeken geschreven. Zo las ik begin dit jaar een boek over de geschiedenis van de boekenkast The Book on the Bookshelf ...

Jerusalem a biography van Simon Sebag Montefiore laat de geschiedenis van heel de wereld door de heilige stad zien. Wel de moeite waard!

Angel wrote: "Jerusalem a biography van Simon Sebag Montefiore laat de geschiedenis van heel de wereld door de heilige stad zien. Wel de moeite waard!"

Eens! Vorig jaar gelezen. Vond alleen de stukken over de Middeleeuwen wat warrig. Maar dat komt misschien ook omdat al die Arabische namen op elkaar lijken, dan is het lastiger om te volgen wie nou precies wie is.

Met zeer veel genoegen heb ik de autobiografische roman De avonturen van Hermann Lauscher van Hermann Hesse gelezen. Het boek bestaat uit vijf delen (‘Mijn kindertijd’, ‘De novembernacht’, ‘Lulu’, Slapeloze nachten’ en ‘Dagboek 1900’) en werd in 1901 voor het eerst gepubliceerd door de toen 23-jarige Hesse.

Ik ben over het algemeen niet zo’n (auto-)biografieën lezer, maar zo af en toe maak ik een uitzondering en in dit geval was de uitzondering zéér de moeite waard.

Het boek heeft een wat poëtische schrijfstijl, wat niet verwonderlijk is als je weet dat Hesse naast romanschrijver ook dichter was. Van de schrijfstijl moet je natuurlijk wel houden; het maakte voor mij dat het boek heel aangenaam en bijzonder vlot weg las.

Tegenvoeters, een reis door Australië (Down Under / In a sunburned country, 2000) van de Amerikaanse Bill Bryson is een schitterend, goed leesbaar en met veel humor geschreven, boek. Toen de titel hier in de groep bij de Lente uitdaging 2014 werd genoemd door een van de deelnemers, besloot ik het boek bij de bibliotheek aan te vragen, ook al had ik niet eerder iets van Bill Bryson gelezen en ben ik normaal niet zo'n reisverhalen lezer. Ik heb beslist geen spijt gehad van mijn beslissing het boek te lezen, integendeel; ik heb genoten!

De auteur beschrijft in het boek zijn verschillende reizen naar een Australië, een land dat, zowel op hem als op mij, een onweerstaanbare aantrekkingskracht uitoefent en waar hij, net als ik, duidelijk verliefd op is. Vrijwel alle delen van Australië komen aan de beurt en het deed mij eens en te meer beseffen hoe goed ik mijn huiswerk had gedaan in de maanden voordat ik weer naar Australië vertrok, want in het boek werd niets genoemd dat ik niet uit eigen ervaring herkende en dit 'feest der herkenning' maakte voor mij het leesgenot zo mogelijk nog groter. Hoewel er vele dingen zijn die hij niet noemt, maar dat is ook niet mogelijk in een boek van krap 400 pagina’s, is het een perfect boek voor iedereen die eens kennis wil maken met Australië, en eveneens voor iedereen die er al eens geweest is, want in dit laatste geval zal het zeker herkenning oproepen.

Bryson geeft in zijn boek ook af en toe een stukje geschiedenis van het land weer, waardoor het een prima combinatie wordt van zowel een reisbeschrijving als een informatief historisch werk. Hij vertelt de stukjes geschiedenis op een zodanige manier dat het ook voor mensen die hier minder in geïnteresseerd zijn zeker de moeite waard is om te lezen; de stukjes vermengen zich vlot met de beschrijvingen over zijn ervaringen en de vele bezienswaardigheden in dit enorme, en bijzonder fascinerende, land.

Het boek is wat mij betreft zeker een aanrader voor iedereen, of je nu wel of niet in Australië geweest bent.

Booklovinglady wrote: "Tegenvoeters, een reis door Australië (Down Under / In a sunburned country, 2000) van de Amerikaanse Bill Bryson is een schitterend, goed leesbaar en met veel humor gesch..."

Wat leuk dat je dit boek ook gelezen hebt :-). Ik heb de audiobook-versie inmiddels al een keer of 4 beluisterd voor het slapen gaan en het blijft telkens weer interessant, informatief en grappig. Het maakt bij Bill Bryson's werk in het algemeen sowieso niet uit of je heel veel met het onderwerp hebt of niet, want hij weet er altijd zo'n draai aan te geven, dat je helemaal het idee niet hebt dat je informatieve non-fictie aan het lezen bent. Of een standaard reisverslag.

Mijn absolute favoriet tot nu toe is A Walk in the Woods: Rediscovering America on the Appalachian Trail, waar Bryson verslag doet van zijn trektocht/hiking ervaring over de Appalachian trail. Hij beschrijft daarin uiteraard de natuur die hij tegenkomt tijdens zijn tocht, stukjes geschiedenis van de omgeving, maar ook de soms compleet idiote medereizigers. Vooral de dialogen met Stephen Katz, een oude jeugdvriend die hem tijdens het grootste deel van zijn reis vergezelde, zorgden er bij mij voor dat regelmatig de tranen over mijn wangen liepen van het lachen. Helemaal in de audioversie die ik heb liggen, waarbij de verteller het zo heerlijk droog kan brengen.

Andere aanraders zijn Neither Here Nor There: Travels in Europe en Notes from a Small Island. Ik gebruik van alle genoemde boeken ook de audioversie, omdat het gegarandeerd een glimlach teweegbrengt voor het slapen gaan.

A Short History of Nearly Everything vind ik persoonlijk ook fantastisch, maar is denk ik niet voor iedereen geschikt, omdat het nét iets minder toegankelijk is met een gigantische berg aan informatie.

De Canadese Brian Busby schreef met A Gentleman of Pleasure (2011) een uitstekende biografie over de, eveneens Canadese, auteur John Glassco (1909 - 1981). Glassco is ongetwijfeld één van de meest fascinerende figuren uit de moderne Canadese literaire geschiedenis en Busby’s biografie geeft heel veel informatie over deze tamelijk gesloten, zeer complexe, maar ook bijzonder veelzijdige, man. Naast het leven van John Glassco zelf belicht Busby voor een deel ook Glassco's afkomst (zijn ouders en grootouders worden kort besproken), iets wat deze complexe man ongetwijfeld mede gemaakt heeft tot wat hij was.

Ik maakte voor het eerst kennis met het werk van John Glassco toen ik midden jaren 80 drie gedichten van hem tegenkwam in het onder redactie van Margaret Atwood uitgegeven New Oxford Book of Canadian Verse in English. In die tijd was er geen internet en was er daardoor voor mij in Nederland nauwelijks iets te achterhalen over een Canadese auteur. Maar enige tijd geleden ontdekte ik, min of meer bij toeval, een Nederlandse vertaling van Glassco’s Harriet Marwood, gouvernante (als derde boek in Omnibus der erotiek) en hierdoor werd mijn interesse in John Glassco nieuw leven ingeblazen.

Naast complex was John Glassco, zoals gezegd, zeker ook zéér veelzijdig, maar hij was ook, en dat moet men vooral niet vergeten, een aartsleugenaar. Hij gaf zelf overigens grif toe dat hij een 'hoaxster' was. Zijn veelgeprezen memoires Herinneringen aan Montparnasse bleken bijvoorbeeld later, bij nader onderzoek, voor een deel fictief (hij was overigens niet de enige auteur die fictie verwerkte in zijn memoires). Zijn zeer lange gedicht Squire Hardman (te vinden in Punitive poetry), verscheen oorspronkelijk als een werk van de 18de eeuwse toneelschrijver George Colman the Younger. Een grapje van Glassco... Het heeft heel lang geduurd voor hij toegaf dat dit een werk van hemzelf betrof. Zijn erotische/pornografische werken verschenen onder diverse pseudoniemen, waarvan pas later bekend werd dat het John Glassco was die achter het pseudoniem schuilging. Hoewel John Glassco ook bekend staat als 'vertaler' van een van de Engelstalige uitgaven van het oorspronkelijk Duitstalige Venus in Furs van Leopold von Sacher-Masoch, is het de vraag in hoeverre deze vertaling is gedaan aan de hand van een Duitstalig origineel, aangezien John Glassco niet voldoende Duits sprak voor een correcte vertaling van het werk. Het is dan ook waarschijnlijker dat hij zijn vertaling heeft gebaseerd op een Amerikaanse vertaling waar hij niet over te spreken was, en aan de hand hiervan zijn eigen 'vertaling' heeft geschreven.

John Glassco schreef prachtige korte en langere gedichten die in een aantal bundels zijn uitgegeven (hij won de Governor-General's Award voor zijn Selected Poems), hij schreef onvergetelijke en nog steeds veelgelezen memoires over zijn korte tijd in Frankrijk, hij schreef diverse erotische/pornografische werken onder een pseudoniem, en hij was een zéér begaafd vertaler van Frans naar Engels. De door hem vertaalde gedichten van Frans-Canadese dichters in The Poetry of French Canada in Translation zijn een waar meesterwerk. Hij heeft het onvoltooide werk De Venusberg (Under the hill) van de jong overleden Britse Aubrey Beardsley (1872 - 1898) voltooid en de overgang van de ene naar de andere auteur is volkomen naadloos gegaan.

Veel van zijn eigen werk heeft John Glassco helaas vernietigd en het is opvallend dat met name zijn erotische werk tijdens zijn leven alleen buiten Canada in de belangstelling stond (en vaak ook vertaald werd). Toch had hij zowel binnen als buiten Canada vele contacten met andere auteurs, waaronder bijvoorbeeld met Margaret Atwood en Iris Murdoch, om twee ook in het Nederlands taalgebied bekende en veel vertaalde auteurs te noemen.

Ik ben geen biografieën lezer, dat heb ik al eerder gezegd, en ik maak slechts heel zelden een uitzondering, maar het vlot geschreven, zeer leesbare en bijzonder interessante A Gentleman of Pleasure was voor mij absoluut het lezen waard.

Hoewel ik onderstaand bericht ook bij de Herfstuitdaging 2014 heb geplaatst, vind ik het eerlijk gezegd een té mooie aanvulling op bovenstaande biografie om hier niet even een kopietje te plaatsen. Bij deze dus...

Herinneringen aan Montparnasse van John Glassco (een Nederlandse vertaling van Memoirs of Montparnasse, 1973), is een bijzonder goed boek. Maar dat gezegd hebbende moet ik er wel aan toe voegen dat je er heel wat achtergrondinformatie voor nodig hebt om het volop te kunnen waarderen. Gelukkig voor mij bezit ik heel veel van de benodigde achtergrondinformatie en ik heb dan ook volop van het boek kunnen genieten. Toch heeft het een aantal hoofdstukken geduurd voordat ik er echt helemaal door geboeid werd, en ik heb me afgevraagd waarom. Mogelijk heeft het te maken met het feit dat John Glassco kort begint met zijn leven in Canada en pas daarna overschakelt met het leven in Parijs van eind jaren 20 van de vorige eeuw. Ik ken dit beschreven wereldje tamelijk goed door, onder andere tijdens mijn studie, eerder gelezen boeken en ik weet hierdoor ook vrij veel over auteurs als bijvoorbeeld Ernest Hemingway, Morley Callaghan, en de vele anderen die in die tijd in Parijs verbleven.

Het knappe van de, overigens deels fictieve, memoires van John Glassco is dat je de sfeer van dit decadente leven in Parijs eind jaren 20 bijna kunt proeven tijdens het lezen. Hij beschrijft zijn relatief korte tijd in Parijs zowel met humor als spot, en past hetzelfde toe op de vele auteurs, schilders, en anderen die hij daar heeft ontmoet, vaak door hele rake portretten neer te zetten.

Wat je natuurlijk wel in gedachten moet houden tijdens het lezen, is dat John Glassco niet alleen bijzonder intelligent, maar tevens ook een aartsleugenaar was, iets wat hij overigens zelf grif toegeeft in dit boek (p. 46): “Hier moet ik toegeven dat ik altijd, zij het hoofdzakelijk uit zelfverdediging, een groot beoefenaar ben geweest van bedrog.” Dit kan je natuurlijk ook opvatten als een waarschuwing over de betrouwbaarheid van zijn memoires. :-)

Als je meerdere werken van de zeer veelzijdige John Glassco kent, dan is het opvallend hoe veel pseudoniemen hij heeft gebruikt, om maar iets te noemen. Eén van de amusante dingen in dit boek was dan ook om te lezen hoe zijn allereerste pseudoniem, Jean de Saint Luc, ontstaat.

Ik heb het boek met veel interesse (en hier en daar met gegniffel) gelezen, maar het is zeker geen boek om snel aan een ander aan te raden, daar vereist het gewoon té veel achtergrondkennis voor. Ik was dan ook blij dat ik kort geleden Brian Busby’s biografie over John Glassco had gelezen, want mede daardoor zag ik veel dingen in Herinneringen aan Montparnasse in een ander licht dan ik gedaan zou hebben zonder de informatie uit de biografie.

Afgezien van afbeeldingen van schitterende kunstzinnige prenten uit de Bibiothèque Nationale in Parijs, de universiteit van Indiana in Bloomington en de privé collectie van Lawrence E. Gichner in Washington, bevat Chinese erotiek ook fascinerende, leerzame teksten uit de Son Nu King. Eenieder die ook maar iets weet van de traditionele Chinese geneeskunde (TCM = Traditional Chinese Medicine) zal zeker veel dingen uit de teksten herkennen, want bij de Taoïsten was/is seks een belangrijk onderdeel van een gezond leven. De verhoudingen tussen yin en yang, en de vereniging hiervan, schept immers het leven volgens de Chinese zienswijze van de Taoïsten.

Hoewel veel mensen dit boek waarschijnlijk alleen zullen inkijken vanwege de prachtige afbeeldingen, is het lezen van de teksten ook zéér aan te bevelen, want het biedt een verhelderende kijk op heel veel zaken.

Chinese erotiek doet een beetje denken aan (een verkorte uitgave van) de Kama Soetra.

Encyclopedie van de erotische cultuur : verzwegen leringen uit alle culturen en tijdperken is een schitterend naslagwerk. Het boek bevat zo ontzettend veel termen waar je meer over zou willen (en eigenlijk ook zou moeten) weten. Om zo maar lukraak een aantal voorbeelden van in het boek opgenomen termen te geven; Succubus, knoflook, wedergeboorte, Nu-gug, tantra, zwarte mis, zoethout, bijnieren, oestrogeen, testosteron, Hetaeren, Babylon, inquisitie, numerologie, Sodom en Gomorra, chi, X-chromosoom, Y-chromosoom, menhir, dolmen, cromlech, etc., etc...

Het is een boek dat eigenlijk op geen enkele boekenplank zou mogen ontbreken (en toch heb ik een Nederlandse uitgave van het boek moeten toevoegen...)

Gisteravond Jouw kat de baas gelezen en zo heerlijk gelachen :-) Ik was er zo'n drie weken geleden ook al eens in begonnen, en had het toen weg moeten leggen door tijdgebrek. Maar gisteren dan toch weer opgepakt.

Verreweg de meeste citaten zijn ontzettend herkenbaar, zéér zeker voor een kattenliefhebber en katten'eigenaar' zoals ik. Ik kreeg dit kleine, maar zeer dikke, boekje cadeau en het is echt schitterend. Ik heb genoten!

Hoewel 'non-fiction' eigenlijk niet de lading dekt bij dit boek, is er geen ander passend onderwerp, vandaar dat ik toch maar besloten heb dit bericht hier te plaatsen...

Het wereldmuseum van de kunst (The Art Museum) is een fantastisch boek!! Ik zou er helemaal lyrisch van kunen worden :-) Eigenlijk is het een 'must have' voor iedere kunstliefhebber en toen ik het boek een paar dagen geleden bij toeval tegenkwam op de Listopia Huffington Post: 12 Books You NEED On Your Bookshelf werd mijn nieuwsgierigheid prompt gewekt.

Ik ontdekte al heel snel dat er ook een Nederlandse vertaling van het boek bestond, maar de nieuwprijs hield me in eerste instantie tegen, want die was schrikbarend (het boek zou de prijs overigens dubbel en dwars waard zijn geweest, laat daar geen twijfel over bestaan).

Nadat ik het boek op GR had gezien, en het daarna op het internet had opgezocht, kon ik het niet meer uit mijn hoofd zetten. Het water liep me al in de mond als ik er aan dacht, zo gezegd :-) Enig zoekwerk op het internet leverde mij een spiksplinternieuw boek op dat werd verkocht als ramsj. En tja, toen was ik nergens meer natuurlijk ;-) Het is vandaag per aangetekende post bezorgd en ik heb er al in zitten bladeren; mens wat een genot.... het is echt schitterend! Zo heerlijk om een 'museum in boekvorm' te bezitten, iets dat je kunt pakken wannneer je maar wilt, en waar je jezelf helemaal in kunt verliezen.

Sommige afbeeldingen waren voor mij meteen herkenbaar, want ik ben gek op kunst, en ga dan ook regelmatig naar een reizende internationale tentoonstelling als ik de kans krijg. Plus dat ik in vakanties ook meestal de kans wel waar neem om een keer een museum te bezoeken. En ik loop al een tijdje mee, dus tja... ;-) Tot slot zijn er nog de andere kunstboeken die ik heb natuurlijk, want ook dat zijn er de nodige.

Maar dit enorme (42,6 x 33 x 5,6 cm) en zéér zware boek is absoluut een aanrader. Er staat zo ontzettend veel moois in... Het doet me eens en te meer beseffen dat een leven te kort is om alles te zien wat ik graag zou willen zien (nog even afgezien van het financiële aspect dan). Dit boek is in dat opzicht gewooon een uitkomst. Echt, en ik kan het haast niet genoeg herhalen :-), dit is een aanrader!

Michel wrote: "Ze noemen het een koffietafelboek. Volgens mij moet je er wel een nieuwe koffietafel bijkopen die het gewicht van dat boek kan dragen :-) ..."

Eens :-) Ik heb het op de eettafel liggen als ik er in kijk, want het is me zwaar en te groot om gewoon op schoot te houden. Maar het is echt schitterend, en ik kan me dan ook levendig voorstellen dat je er hebberig van werd toen je het zag ;-)

Voor de nieuwprijs had ik het niet gekocht (ik weet het, voor degenen die mij kennen is het misschien onvoorstelbaar, maar er zijn toch écht grenzen aan wat ik uitgeef aan een boek...), maar als ramsj was het te doen, hoewel het evengoed natuurlijk een hele uitgave blijft. Maar ik ben zo happy met mijn nieuwe aanwinst... ;-)

De afgelopen dagen heb ik Campervan Kama Sutra: Outback Australia, with a camper trailer, three kids and a dog.* van John Perrier gelezen. Het is zo ontzettend grappig 😂 : De tranen rolden gewoon over mijn wangen tijdens sommige beschrijvingen.

Ik ben meerdere keren in Australië geweest en heb (heel) veel van het enorme land gezien. John Perrier schrijft dat hij de Olympische Spelen in Beijing op TV kijkt; dat houdt in dat de drie maanden durende trip die hij, zijn vrouw Kath en hun drie kinderen, ondernemen in de Australische winter van 2008 heeft plaatsgevonden (al mijn bezoeken aan Australië waren vóór die tijd).

Hoewel Bill Bryson's boek Tegenvoeters, een reis door Australië wel is vertaald, is dit (helaas) niet het geval met Campervan Kama Sutra: Outback Australia, with a camper trailer, three kids and a dog.*, in ieder geval niet bij mijn weten. Ontzettend jammer...!

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik A Walk in the Woods ( Terug in Amerika ) van Bill Bryson op televisie gezien heb een aantal weken geleden, en dit was voor mij, na een paar jaar geleden Tegenvoeters, een reis door Australië (Down Under/In a Sunburned Country) te hebben gelezen, reden voor mij om het boek te lenen.

Het eerste deel, het deel waarnaar de film gemaakt is met name en waarin Bill Bryson samen met Stephen Katz een deel van het Appalachian Trail loopt (als lange afstandstrekkers), beviel mij het beste. Hoewel het tevens een aanklacht tegen de Park Service (maakt deel uit van de regering?), tegen de zure regen, enzovoorts, is, zit het overige van dit deel vol met 'Bill Bryson humor' en het maakte mij dan ook aan het lachen 😁 Ik had trouwens het idee gekregen van de film dat ze het pad van noord naar zuid liepen (vraag me niet waarom...), maar ze lopen het het van zuid naar noord; andersom dus.

Het tweede deel gaat met name over de korte afstandstrek van Bill Bryson zelf (hij wordt een keer vergezeld door een buurman). Het was veel minder ‘leuk’ om te lezen dan ik verwacht had 😒. Ongeveer veertig pagina’s voor het eind van het boek begint de lange afstandstrek weer en wordt Bryson weer vergezeld door Katz (en is de Bryson humor weer terug).

Toevallig las ook ik deze zomer A Walk in the Woods, nadat ik de film op tv had gezien. Het boek stond al lan op de plank.
Al jaren ben ik groot fan van Bryson’s boeken en geniet steeds weer van zijn humor.

Ik ben, tussen de bedrijven door, Shakespeare: een biografie van Bill Bryson aan het lezen.

BookLovingLady wrote: "Ik ben, tussen de bedrijven door, Shakespeare: een biografie van Bill Bryson aan het lezen."

Laat ik voorop stellen dat ik niet echt een biografieën-lezer ben: Het boeit mij zelden genoeg om het interessant te vinden. Ik 'struikelde' dan ook over dit boek toen ik online een ander boek van Bill Bryson bij de bieb zocht 😊 en ik dacht, laat ik het maar eens proberen 😉

Het interessantst voor mij waren de beschouwingen die over de meer algemene dingen gingen tijdens het leven van Shakespeare; een stukje geschiedenis dus.

(2,5 ster) Een klein eiland van Bill Bryson liet me met een nare smaak in mijn mond achter; het straalde een bepaalde negativiteit uit, en dat had ik niet verwacht. Eén van de redenen dat ik naar het buitenland ga (ik ging voor het eerst naar Groot-Brittannië in 1974) is omdat het zo 'anders' is dan in Nederland...

Hoewel het boek af en toe de gebruikelijke Bill Bryson humor bevat, had ik van het boek dan ook niet zo'n negatieve uitstraling verwacht.

BookLovingLady wrote: "(2,5 ster) Een klein eiland van Bill Bryson liet me met een nare smaak in mijn mond achter; het straalde een bepaalde negativiteit uit, en dat had ik niet verwacht. Eén v..."

Ik las in een andere recensie dat hij tekeerging tegen een medewerker van MacDonald's omdat die een door zijn werkgever verplichte vraag stelde. Zo kinderachtig, en in een volle zaak ook nog.

Ik heb van Bill Bryson De zomer van 1927 liggen (vorig jaar uit de afvalbak gered), en ik wil ooit nog eens A Short History of Nearly Everything lezen. Ik hoop dat die een andere toon hebben dan zijn travelogues, of in ieder geval deze travelogue.

@lethe
Ik vond Tegenvoeters, een reis door Australië ontzettend leuk; het was het eerste wat ik van hem las (en dat was ook de reden dat ik meerdere boeken van hem leende in de bieb). Ik ben nu in de laatste bezig die ik geleend heb, De weg naar Little Dribbling.

Ik heb het opgegeven om verder te lezen in De weg naar Little Dribbling; ik was tot over de helft, maar het ging met steeds meer tegenzin. Hoewel ik af en toe moest lachen om de bekende Bill Bryson humor, deed het boek mij toch een beetje te veel denken aan een 'checklist' en ben ik gestopt met lezen...

Enkele weken geleden las ik Het verraad van Anne Frank van Rosemary Sullivan. Ik ben immers al lang gefascineerd door het leven van Anne Frank en ik had dan ook hoge verwachtingen van dit boek.
Het eerste stuk las heel vlot omdat daarin het korte leven van Anne nog eens overlopen wordt. Het tweede stuk focust zich op het onderzoek en is een pak langdradiger, met veel verschillende namen zodat het moeilijk wordt om het overzicht te behouden.
Dit boek heeft veel ophef veroorzaakt en ondertussen werd het dan ook terug uit de handel gehaald, ik kon het echter nog gewoon in onze lokale bieb vinden... Ik ga overigens wel akkoord met de kritiek, de conclusie die in dit boek getrokken wordt is gewoonweg onvoldoende onderbouwd en werd door experts dan ook regelrecht de grond ingeboord.

Hallo. Ik vroeg me af of er iemand is die gemakkelijk in het Afrikaans kan lezen en mijn publicatie zou willen beoordelen? Het is een vertaling (gedaan door een persoon, NIET door een AI). Het speelt zich af in Zuid-Afrika in het midden van de jaren '10s en behandelt hedendaagse en historische kwesties. Bezoeken aan Kaapstad, Pretoria en de KZN Midlands vormen de basis van het verhaal. Als je geïnteresseerd bent, stuur ik je een digitale kopie. Bedankt. Ik hoop dat ik vergeven kan worden voor de zelfpromotie, maar het is erg moeilijk om recensenten van andere taalgroepen te vinden op Goodreads...