Daleko, daleko temuDaleko, daleko temu żył sobie raz – a może dwa lub trzy razy – zabawkarz z piękną żoną i czarującą córką. Później żył sobie zabawkarz z czarującą córką. Później żył już tylko zabawkarz, sam po pogrzebie, gdy wszyscy żałobnicy już wyszli, ubrany w swój najlepszy czarny garnitur, siedział bez ruchu na zasłanym łóżku w zimnym pokoju, w cichym domu, po prostu siedział,