Italian Literature Quotes

“Аз обаче си извлякох друга поука, по-простичка и по-конкретна, и смятам, че всеки радетел на нашата наука би могъл да я потвърди: не бива да имаме вяра на почти същото (натрият е почти същият като калия, но с натрия нищо подобно нямаше да се случи), на практически еднаквото, на приблизителното, на разните "горе-долу" и "или евентуално", на заместителите и кръпките. Макар и нищожни, несходствата могат да доведат до драматично различни резултати - както железопътните стрелки - и голяма част от професията на химика се състои тъкмо в предпазването от такива несходства, в познаването им отблизо, в предвиждането на техните последици. Впрочем нещо, което важи не само за химиците.”
― Primo Levi, The Periodic Table

“Тук, в лечебницата на лагера, времето бе наше: местехме се от нар в нар, правехме си посещения и говорехме, говорехме... Дървената барака, наблъскана със страдащо човечество, беше изпълнена с думи, със спомени и с една мъка, която на немски се нарича Heimweh, хубава дума, която означава "мъка по дома".
Знаехме откъде идваме - спомените за външния свят населяваха нашите сънища и нашите бдения; установявахме с изненада, че нищо не сме забравили и всеки извикан спомен изниква пред нас с болезнена яснота. Но къде отивахме - не знаехме. Дали щяхме да оцелеем от болестите и да избегнем газовите камери, дали щяхме да издържим на труда и глада, които ни изпиваха? А след това? Тук, временно пощадени от ругатните и побоя, можехме да се вглъбим в себе си и да размислим, и ни ставаше ясно, че не ще се завърнем. Дотук пътувахме с пломбирани вагони; видяхме да отвеждат на смърт нашите жени и деца; превърнати в роби, стотици пъти отивахме и се връщахме с маршова стъпка към безропотния си труд с изпепелени души, преди да е настъпила анонимната ни смърт. Ние нямаше да се върнем. Никой не трябваше да излезе оттук и да занесе на света, заедно със знака, жигосан върху плътта ни, лошата вест какво човек е дръзнал да стори на човека тук, в Освиенцим.”
― Primo Levi, If This Is a Man • The Truce

“Всички си повтаряха, че руснаците ще дойдат скоро, веднага; всички бяха убедени в това и все пак никой не се надяваше дълбоко в себе си. Защото в лагерите човек загубва навика да се надява, дори доверието в собствения си разум. Да се мисли в лагера е излишно, защото събитията настъпват непредвидими, а и е вредно, защото този навик поддържа жива чувствителността, която е извор на мъка и която предвидливите природни закони притъпяват щом страданието прехвърли известни граници. Човек се уморява не само от радостта, страха и мъката, но и от очакването”
― Primo Levi, If This Is a Man • The Truce

“Şimdi bir insan göz önüne getirin ki, sevdiği insanlarla birlikte yuvası, alışkanlıkları, ceketi, pantolonu, uzun sözün kısası, her şeyi elinden alınmış olsun. Kendini bomboş, boşalmış hissedecektir bu insan; çünkü nesi var nesi yok her şeyini yitiren bir insan, kendi kendisini de çok kolay yitik hisseder. Bu göz önünde tutulursa o zaman İmha Kampı sözcüğünün ne demek olduğu daha kolay anlaşılır; benim ''derinde kalmak'' deyimiyle neyi anlatmak istediğim de ortaya çıkar.”
― Primo Levi, Se questo è un uomo: Versione drammatica di Pieralberto Marché e Primo Levi

“Molti avrebbero considerato una benedizione la capacità di scordarsi delle cose brutte. Ma l'ipnotista riteneva che gli eventi che ci capitano - anche i peggiori - contribuisca a renderci ciò che siamo. Sono parte di noi, anche se facciamo di tutto per dimenticarli.”
― Donato Carrisi, La casa delle voci

“Nessuno vuole veramente ascoltare ciò che hanno da dire i bambini.”
― Donato Carrisi, La casa delle voci

“La peggiore scoperta di ogni bambino era che mamma e papà non sono infallibili. Quando si acquisiva tale consapevolezza, si realizzava anche di essere un po' più soli nell'affrontare le insidie del mondo.”
― Donato Carrisi, La casa delle voci

“پسر عزیزم، دروغ خیلی زود معلوم می شود. دروغ دو‌جوره: دروغ پا کوتاه و دروغ دماغ دراز. دروغ تو از آن دروغ هایی است که دماغ را دراز می کنه.”
― Carlo Collodi, Pinicchio

“وقتی بچه ها دل مهربان و‌ پاکی داشته باشند، اگر شر و بدی هم داشته باشند همیشه امیدی هست که خودشان را اصلاح بکنند و بچه خوبی بشوند‌”
― Carlo Collodi, Pinicchio

“از قدیم گفته اند پول دزدی ثمری ندارد.”
― Carlo Collodi, Pinicchio

“Molti avrebbero considerato una benedizione la capacità di scordarsi delle cose brutte. Ma l'ipnotista riteneva che gli eventi che ci capitano - anche i peggiori - contribuiscano a renderci ciò che siamo. Sono parte di noi, anche se facciamo di tutto per dimenticarli.”
― Donato Carrisi, La casa delle voci

“Come inizia il giorno in cui decidi di finire la tua vita? L’ha sempre immaginata come una porta che sbatte di colpo, per non pensare al fatto che invece succede un minuto alla volta, finché semplicemente non rimangono che gli ultimi minuti.”
― Eleonora C. Caruso, Tutto chiuso tranne il cielo

“Sognare costa poco.
È smettere di farlo che può essere una bella spesa.”
― Stefano Baldi, Sia fatta la tua volontà

“Strano come a volte i muscoli, anche quelli più insignificanti, possano sprigionare, con il loro movimento, più significati di mille parole. Il linguaggio del corpo: un modo di comunicare senza filtri, a volte senza volontà.
Sincero, quindi pericoloso.”
― Stefano Baldi, Sia fatta la tua volontà

“pero si te vas, luego no valen quejas. Mientras sigas intentándolo, hay una posibilidad. Pero ¿si te rindes? Ahí es cuando muere el sueño.”
― Grazia Deledda, Cosima

“La stronzaggine non è mai stata single, s'accompagna piuttosto a un corollario di altre azioni il cui obiettivo principale è il tornaconto personale.”
― Laura Imai Messina, Tokyo orizzontale

“Italy is not so much a country, but an epic poem continuously being written.”
― Pietros Maneos

“تازه اون قدر تو وجودم زندگی دارم که موندم این همه زندگی از کجا می یاد.”
― Stefano Benni, Margherita Dolce Vita

“آدمای دنیا به چند دسته تقسیم می شن: اونایی که شکلات رو بدون نون می خورن اونایی که شکلات نمی خورن مگه با نون اونایی که شکلات ندارن اونایی که نون ندارن.”
― Stefano Benni, Margherita Dolce Vita

“بعضی مواقع فکر می کنی وجودت اجتناب ناپذیر است، یعنی جهان بدون بودن تو از هم خواهد پاشید و یا اینکه پیش نخواهد رفت. بعد اتفاقی مانند این پیش خواهد آمد که متوجه می شوی:1( اجتناب ناپذیر هستی؛2( که اجتناب ناپذیر بودن چندان هم بد نیست.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“می دانی، راه های شکوفایی نبوغ بی نهایت اند، تصورات فی البداهه بخش پایه ای اکتشافات علمی اند؛ حتی در کشف های ریاضی. و باید بگویم غیر ممکن است که این تصورات حاصل گنجینه ی پشتکار نباشند؛ نتیجه ی روشنی نخواهد داد.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“می بایست در جوانی می مردم. نه جسما: به عنوان یک ریاضیدان می بایست می مردم. به محض اینکه حس می کردم توانم به اتمام رسیده، باید کارم را عوض می کردم. هر چقدر ماهر باشی- که من به اندازه ی کافی بودم- زمانی فرا می رسد که حس می کنی در برابر بالاتر از خود در یک حد متوسط قرار داری و بیشتر هم در برابر یک نابغه. آدم باید بتواند آن لحظه توقف کند، یعنی درست روی مرز توانش، ولی هرگز این اتفاق نمی افتد.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“اغتشاشاتی در سر و جان آدمی هستند که کسی هرگز به آن پی نمی برد. و توضیح دادنش هم بیشتر سبب منقلب شدن آدم می شود.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“پدرم تک نوازی کرد. نمی خواهم این جریان را حتی برای خودم هم بازگو کنم، ولی با غرور به چنین پدری افتخار می کردم، دلم می خواست به اطرافیانم بگویم که آن مرد بلندقد،لاغر و آراسته که پشت پیانو نشسته و قیافه اش کمتر از پنجاه سال می زند، پدر من است.”
― Gianrico Carofiglio, Three O'Clock in the Morning

“مردم ما عادت کرده اند دستی را که به چماق مسلح است بلیسند و دستی را که می خواهد نوازششان کند گاز بگیرند...”
― Leonardo Sciascia, Il Consiglio d'Egitto

“بعد از کوچه های مونته دیدیو بالا می رویم و شاگردهای دانشکده ی افسری نونتزیاتلا از کنارمان رد می شوند، دگمه های لباسشان طلایی ست و‌ شمشیر کوچکی با دسته ی سفید از کمرشان آویزان است. میان لباس های کهنه ی جمعیت لباس های آنها برق می زند، پسرهایی اند چندسالی از من بزرگتر، سینه هاشان را داده اند جلو و وقت راه رفتن تو صورت هیچ کس نگاه نمی کنند، این طور با بقیه فرق داشتن، این طور از بقیه ی آدم ها جادو بودن باید خیلی چیز بدی باشد.”
― Erri De Luca, Montedidio

“((وقتی احساس دلتنگی می کنیم به خاطر غیبت نیست به خاطر حضورست، کسی آمده دیدنت، آدم ها یا سرزمین ها از دور آمده اند و یک کمی کنارت می مانند که تنها نباشی.)) می گویم پس دُن رافانیه، گاهی که حس می کنم دلم تنگ شده چون از کسی دورم باید اسم این حس رو بگذارم حضور آن کس؟ بله، این طوری از دلتنگی استقبال می کنی، به اش خوش آمدید می گویی.”
― Erri De Luca, Montedidio

“اتحاد قوت می آورد.”
― Gavino Ledda, Padre padrone

“اگر تنت سالم و نیرومند باشد و به سن قانونی رسیده باشی، هیچ چیز نمی تواند جلوت را بگیرد. ماندنت به معنی این است که به زندگی گیاهی ادامه بدهی، با زحمت و مشقت، مثل علف یا درختی که بازیگوشی باد دانه اش را در زمین نامناسبی کاشته و آن را به زندگی دردآلود نامساعد محکوم کرده باشد. در این بیشه ی ناخرم خودت را مثل آن بوته هایی حس می کنی که بالای دیوار و در کمرکش پرتگاه، در وضعیت غیرطبیعی و رقت انگیز، سبز شده اند و گاهی به این طرف و آن طرف آویزان اند، دستخوش ضربه ها و تکان های بادی اند که بازیگوشانه تخمشان را در آن جای نامساعد کاشته اند.”
― Gavino Ledda, Padre padrone

“این پدرهایی که این طور سروری می کنند به عمرشان دو کار بیشتر نکرده اند: تا مدتی فرمان برده اند و بعد هم فرمان داده اند. دلشان می خواهد وضع تا ابد به همین صورت باقی بماند، وگرنه چنان حالی به اشان دست می دهد که انگار همه ی دنیا دارد زیر و رو می شود. همه ی وجودشان به پول بسته است. شش هایشان با امر و نهی کردن باز و بسته می شود و فرمان برداری دیگران برایشان حکم هوای تنفسی را دارد.”
― Gavino Ledda, Padre padrone